Biuro po skończonym dniu pracy sporządza dzienny raport finansowy, podając poza wpływami dziennymi z poszczególnych działów ambulatoryjnych również ilość bezpłatnych, ulgowych i normalnych bonów oraz statystykę ruchu chorych p[odłu]g specjalności. Wpływ kasowy zostaje tego samego dnia odprowadzony do głównej kasy. Z raportów dziennych sporządzone zostają raporty dekadowe i miesięczne.
Ambulatoria prowadzą ewidencję zgłaszających się na podstawie bonów pacjentów. Ewidencja zawiera liczbę porządkową, datę, nazwisko, imię i adres, rozpoznanie choroby oraz zalecenie lekarzy, natomiast brak numeracji bonów, wysokości uiszczonej ewentualnie opłaty. Bony zostają natychmiast po przedłożeniu w ambulatorium zniszczone i wszelka kontrola szczegółowa jest niemożliwa, ewent[ualnie] bardzo utrudniona.
Opłata za poradę w ambulatorium waha się między 1–5 zł. Wyższe opłaty pobiera się za materiał opatrunkowy w ambulatorium chirurgicznym. Na ustalenie wysokości opłaty wpływa skierowanie Dzielnicy, zaświadczenie Komitetu Domowego, skierowanie CKU i Akcji Doraźnej. Mimo ustalonych kontyngentów ulgowych lub bezpłatnych porad dla poszczególnych instytucji są na porządku dziennym przekroczenia norm in plus.
Mieszkańcy punktów noclegowych są w zasadzie zwolnieni z wszelkiej opłaty i stanowią 50% ogólnej liczby bezpłatnych pacjentów. Dzieci z punktów dożywiania (kuchen, internatów i półinternatów) leczone są [8] bezpłatnie na podstawie kwalifikacji lekarza, względnie kierownika punktu dożywiania.
Na ogół pacjenci ambulatoryjni wg opłat dzielą się ostatnio:
65–75% gratisowi,
20–5% ulgowi,
15–20% normalnie opłacający,
100% – 100%.
W 1940 roku odsetek bezpłatnych pacjentów wynosił 41%, ulgowych – 44%. Powiększenie się liczby gratisowych pacjentów w r. 1941 jest wynikiem zubożenia mas, w szczególności tych, którzy korzystali z pomocy lekarskiej TOZ-u.
Ambulatorium TOZ-u mieści się przy Gęsiej 43 i czynne jest codziennie z wyjątkiem sobót i świąt w godzinach 8–17. W ambulatorium czynne są następujące działy:
chirurgia,
laryngologia,
interna,
pediatria,
okulistyka,
neurologia,
dermatologia,
ginekologia,
dentystyka,
gabinet rentgenologiczny,
laboratorium analityczne.
W ambulatorium przyjmuje 35 lekarzy, ponadto zatrudnionych jest 10 sióstr.
Największą frekwencją chorych cieszy się dział chirurgiczny, drugie miejsce zajmuje interna (choroby wewnętrzne).
W 1940 r. udzielono pomocy lekarskiej w ambulatorium TOZ-u 126 000 (w okrągłych cyfrach) chorym, przeciętnie dziennie udzielano 420 porad (w r. 1939 udzielano
