obsługują pacjentów niezamożnych, kierowanych przez TOZ. Niektóre leki są wydawane do wyrobu tabletek i ampułek z surowców posiadanych przez TOZ.
50–55% leków wydaje się bezpłatnie, w pierwszym rzędzie mieszkańcom punktów noclegowych oraz chorym skierowanym przez Dzielnice na prawach ubogich, poza tym wszystkim instytucjom miejscowym, jak i zamiejscowym.
Opłaty za leki wahają się w granicach 0,50–1 zł za lek, składający się z 12 tabletek, koszt których w aptece dochodzi często do 6–8, a nawet 10 zł (np. antistreptina323, redoxon324, theobromina325 itd.). Dzienna ilość wydawanych leków poszczególnym chorym sięga 150, czasem i powyżej, wpływy wahają się przeciętnie między 35–40 zł dziennie.
Specjalną rolę odegrała rozdzielnia leków w okresie wielkiego nasilenia epidemii duru.
W 1940 r. wydano przeciętnie do 120 leków dziennie, ostatnio do 146. Ogółem wydano w 1940 r. – 36 037 leków, w 1941 – 43 880 (z tego 22 811 bezpłatnie).
Leki do rozdziału pochodzą:
a) z zakupów po cenach kontyngentowych oraz na wolnym rynku,
b) z darów zagranicznych.
W stosunku % wartość zakupów na miejscu leków stanowi małą część wartości leków przysłanych z zagranicy. Rozdzielnia leków nie zajmuje się zakupami, lecz rozdziela te, które otrzymuje z magazynu. Uzupełnianie magazynu, jak i ogólny zakup należy do działu gospodarczego, kierowanego przez p. Finkielsztejna, skarbnika TOZ-u, czyli zakup dokonywany jest przez siłę niefachową, która zajmuje się również w miarę potrzeb uzupełnianiem magazynu.
5. Dział Ubezpieczalni Społecznej
Od połowy października 1940 r. na skutek ustnego polecenia niemieckiego komisarza Ubezpieczalni Społecznej – lecznictwo ubezpieczonych w Ubezpieczalni Społecznej [12] wśród ludności żydowskiej przejął TOZ. W myśl ustnego porozumienia Ubezpieczalnia ma płacić TOZ-owi 10 000 zł miesięcznie.
Do dn. 31 XII 1941 r. należy się TOZ-owi za leczenie ubezpieczonych 145 000 (14,5 miesięcy od 15 X 1940 do 31 XII [19]41), na poczet tej należności TOZ otrzymał 50 000 zł. W związku ze zwiększeniem się frekwencji zgłaszających się chorych ubezpieczonych od czerwca 1941 r. wystąpił TOZ za pośrednictwem KOM-u z memoriałem w sprawie powiększenia wyznaczonej za leczenie sumy do zł 15 000 miesięcznie. Odpowiedzi dotychczas nie otrzymano.
Zgłaszającym się chorym ubezpieczonym przysługuje prawo: korzystania z porad we wszystkich specjalnościach (w ambulatorium jak i na mieście), z pomocy położniczej, z leczenia szpitalnego, z otrzymywania leków oraz dokonywania analiz. Ubezpieczeni korzystać mogą również z gabinetów rentgenologicznego i światłoleczniczego.
Ubezpieczeni zgłaszają się do Wydziału Pomocy Lekarskiej przy ul. Gęsiej 45 na równi z innymi pacjentami, przy czym ubezpieczeni legitymują się książeczką
323 Antistreptina – jeden z pierwszych antybiotyków, hamujący rozwój gruźlicy.
324 Redoxon – nazwa pierwszej marki sztucznie wytworzonej witaminy C, wypuszczonej na rynek w 1934 r.
325 Teobromina – lek nasercowy pobudzający akcję serca i rozszerzający naczynia krwionośne, ma też właściwości przeciwkaszlowe.
