[25] Jak wynika ze sprawozdań lekarskich odnośnie [do] zgonów, przeważająca większość tych jest wynikiem obrzęków głodowych. Do czasu powstania Komisji dla Spraw Przesiedleńców TOZ nie otrzymywał specjalnych subwencji na prowadzenie akcji opieki lekarskiej na punktach. Wydatki związane z tą akcją pokrywane były z ogólnego budżetu TOZ-u.
Do 1 XII 1941 r. punkty noclegowe dla uchodźców podzielone były budżetowo na „stare” punkty (68 punktów z ogólną liczbą 3750 uchodźców) i „nowe” punkty (54 z ogólną liczbą 6300 uchodźców), objęte opieką Komisji Przesiedleńczej.
Na starych punktach pracowało 5 lekarzy i 10 sióstr. Zarówno wydatki personalne, jako też wszelkie wydatki związane z niesieniem pomocy lekarskiej tym uchodźcom pokrywane były z ogólnego budżetu TOZ-u, co wynosiło około 4–4,5 tysięcy złotych miesięcznie (3000–3500 osobowo i 1000–1500 rzeczowo).
Opiekę nad nowymi punktami sprawowało 17 lekarzy i 22 sióstr, przy czym wydatki personalne i koszt leków pokrywała Komisja Przesiedleńcza, która również pokrywała koszt kąpania podopiecznych w kąpieliskach TOZ-u (na Gęsiej i Solnej), w którym też celu uruchomiono specjalnie drugą zmianę kąpania.
Przeciętnie wydatki ogólne wynosiły około 18 000 zł, z tego personalne 10 000 (lekarze i siostry – 7000 i pracownicy II-giej zmiany w kąpieliskach – 3000 zł), reszta na leki, środki opatrunkowe, maść przeciw-świerzbową, opał w kąpieliskach, szczepionki itd.
Obecnie Komisja Opieki nad Uchodźcami utrzymująca 128 punktów z ogólną liczbą podopiecznych koło 7000 osób pokrywa wydatki personalne (25 lekarzy i 29 sióstr), koszty leków i środków opatrunkowych, zużywanych na punktach tylko; wszelkiego rodzaju pomoc lekarska, udzielana podopiecznym punktów poza punktami obarcza ogólny budżet TOZ-u.
Warto nadmienić, że wg oświadczenia kierownictwa, koszty opatrunków i zabiegów chirurgicznych, dokonanych na skierowanych do ambulatorium TOZ-u uchodźcach, pociąga za sobą koszt koło 1500–2000 zł miesięcznie i wydatek ten wpływa na powiększenie niedoboru ambulatoriów. Również wydatki administracyjne pokrywane są z ogólnego budżetu.
[26] Przypuszczalny budżet, związany z akcją sanitarną na punktach noclegowych, wyniesie około zł 25 000, Komisja Opieki nad Uchodźcami – zgodnie z umową – ma pokryć około 20 000 zł, czyli TOZ-owi wypadnie pokryć 5000 zł z ogólnego budżetu.
REFERAT PROFILAKTYCZNO-SANITARNY
CENTRALNY REFERAT SANITARNY TOZ-u (DZIELNICOWY)
Zadaniem Centralnego Referatu Sanitarnego jest szerzenie propagandy higieny śród ludności żydowskiej, uświadamianie mieszkańców w kierunku przestrzegania jej, dążenie do podniesienia stanu sanitarnego dzielnicy żydowskiej. Referat powstał w lutym 1941 r. w oparciu o czynnik społeczny, nawiązał kontakt z Dzielnicami i opiekunami sanitarnymi domów. Kierownictwo spoczywa w rękach dra A. Chaina i H. Seidengarta. W każdej z dzielnic jest czynny referat sanitarny dzielnicowy, który obsługuje podopiecznych danej dzielnicy, starając się o podniesienie stanu sanitarnego tejże. Referat prowadzi swą działalność na terenie domów z wyłączeniem klatek schodowych, sklepów, ubikacji, śmietników, tj. w mieszkaniach prywatnych.
