U innego czapnika – uchodźcy zaszedł wypadek niewystarczalności pożyczki. Kupił maszynę, jednak na obrót już nie starczyło.
Cyfrowo: 1 – całkowicie uspraw[iedliwione], 3 – częściowo uspraw[iedliwione], 1 – bez wyniku.
3. Trykociarze, pończosznicy, szpularze (5 petentów)
Branże te ucierpiały wskutek zastoju, ale mają pewne widoki z początkiem sezonu. Wszyscy posiadają maszyny (1 kupiona z pożyczki). Wypadki nieusprawiedliwione – spowodowane skonsumowaniem pożyczek.
Wskazówką byłoby tu utrzymanie podobnych warsztatów, gdyż w grę wchodzą artykuły pożądane nawet w obecnym okresie, produkcja zaś ze wszelkiego rodzaju mieszanek przędzy nie przedstawia trudności surowcowych (za wyjątkiem wełny). Dla pończoszników wchodziłoby nawet w grę finansowanie niewielkich maszyn (rundmaszynki), których wspólny zakup w miejscu wytwarzania (Grodzisk370, wobec braku przywozu z Łodzi) obniżyłby koszt.
Cyfrowo: 3 – całkowicie uspraw[iedliwione], 2 – nieusprawiedl[iwione].
4. Pozostałe zawody grupy odzieżowo-włókienniczej (5 petentów: hafciarz, szmuklerz, waciarz, 2 gorseciarki).
Dochodzą tu do głosu niemal wszystkie zjawiska chaosu gospodarczego, a więc zastój w handlu, brak nakładcy itp.
Jako zawody pomocnicze, które z rozwojem innych zawodów zasadniczych (bieliźniarstwo, trykociarstwo) mogą mieć pewne możliwości, przedmiotem opieki winny stać się hafciarstwo i szmuklerstwo specjalne (wykańczanie trykotaży).
W gorseciarstwie obie nasze petentki zdołały wyrobić pewną ilość towarów gotowych, które z początkiem sezony mają nadzieję sprzedać.
Cyfrowo: 4 całkowicie uspraw[iedliwione], 1 – nieuspraw[iedliwiona].
5. Ogólne uwagi dotyczące grupy włókienniczo-odzieżowej
Na ogólną liczbę 26 petentów tej grupy
14 usprawiedliwiło całkowicie otrzymane pożyczki,
5 [usprawiedliwiło] częściowo [otrzymane pożyczki],
7 nie usprawiedliwiło.
19 osób utrzymało się w zawodzie i przy pewnych warunkach może liczyć na utrzymanie się i zarobkowanie w większej lub mniejszej mierze. W 73% wypadków pożyczki okazały się podstawą do zachowania warsztatu i zarobkowania.
6. Szewcy (9 petentów)
Na zawodzie tym odbiło się zubożenie społeczeństwa, które nie może zdobyć się nawet na środki do reperacji obuwia oraz wysokie ceny surowców, nawet zastępczych (guma). Spośród szewców jeden tylko przystosował się odpowiednio do sytuacji, przerabiając stare obuwie, które sprzedawał następnie b. tanio. 1 wyrabiał nowe obuwie i spotkał się z niepowodzeniem, reszta ograniczyła się do reperacji butów.
Z początkiem sezonu dają się zauważyć pewne oznaki ożywienia na rynku gotowego obuwia. Widoki powodzenia ma tania tandeta, którą zaczyna się wyrabiać względnie
370 Grodzisk Mazowiecki (pow. Sochaczew-Błonie). Por. Bernard Kampelmacher, Grodzisk Mazowiecki. Przemysł pończoszniczy i bereciarski, w: Generalne Gubernatorstwo. Relacje i dokumenty, s. 568–570.
