„Awangarda Młodzieży”, nr 6–7(9–10) [3] 121
Chcąc to zrozumieć, należy się zastanowić nad znaczeniem Syrii, Iraku i Iranu (Persji) dla Sowietów i Anglii, nad ich znaczeniem politycznym i gospodarczym.
Władza należy do tego, kto posiada naftę
Tysiące samochodów, czołgów i samolotów bierze udział w toczącej się walce gigantów. Bez przerwy, w dzień i noc tysiące ton płynnego paliwa zostaje zużyte przez milionowe armie zmotoryzowane.
Warunkiem koniecznym, by móc prowadzić wojnę, jest: mieć zapewnione rezerwy ropy naftowej i ubocznych produktów. Do jednych z najbogatszych źródeł naftowych należą Irak i Iran. Słynne złoża w Mosulu w Iraku były już podczas ubiegłej wojny terenem walki między koncernem niemieckim „Europäische Petroleum Union”260a angielskim „Anglo-Persian261”. Złoża Iranu należą do jeszcze bogatszych, gdyż ich produkcja roczna w r[oku] 1935 wynosiła 7,6 milionów ton. Lecz nie tylko obecność w tych państwach stanowi o ich znaczeniu. Ich bliskie położenie koło Europy oraz doskonałe rurociągi idące z tych państw do Palestyny i Syrii pozwalają zaopatrywać się śródziemnomorskiej flocie angielskiej w paliwa oraz umożliwiają oddziałom lądowym i powietrznym w Afryce prowadzić nowoczesną wojnę. Obsadzenie Iraku, Syrii przez Anglię i Iranu przez Sowietów i Anglię stanowi ogromny atut przeciwko Niemcom. Wyjaśnimy to krótko:
Niemcy nie mają prawie szybów naftowych. Starali się temu zaradzić, produkując syntetyczną benzynę według sposobu dr. Bergiusa262oraz kupując tereny naftowe Rumunii. Jednakże to wszystko nie doprowadziło ich do celu z dwóch względów. 1) Produkcja benzyny syntetycznej jest niewydajna i nierentowna. 2) Źródła naftowe w Rumunii, leżące blisko ZSRR, są częściowo zniszczone skutkiem nalotów sowieckich.
Jest więc rzeczą zrozumiałą, że głównym dążeniem Niemiec było i jest opanowanie nowych, bogatych źródeł naftowych. Do najbogatszych należą źródła naftowe koło Baku oraz w Iranie. Baku w tej chwili jest bronione przez Czerwoną Armię, nie mogli więc Niemcy myśleć o opanowaniu tych złóż. Zwrócili się więc do Iranu i krajów arabskich, mając zresztą już plany ekspansji przygotowane podczas zeszłej wojny (kolej bagdadzka). Setki techników i szpiegów zalało Iran oraz pobliskie kraje. Dzięki poparciu rządu Petaina mogli Niemcy korzystać z wspaniałej bazy wypadowej, jaką jest Syria. Okupacja Iranu, Syrii i Iraku przez wojska angielskie i sowieckie położyła kres knowaniom niemieckim.
Ale nie tylko obecność ropy naftowej w Iranie i Iraku stanowiła o ich ogromnym znaczeniu w tej chwili. Specjalne położenie tych państw odgrywa ogromną rolę w obecnej wojnie między Sowietami a Niemcami.
Bliski Wschód jako łącznik między US[A], Anglią a ZSRR
4 miesiące toczą się już walki na wschodzie. Plany Niemiec na szybkie rozgromienie Sowietów spełzły na niczym. Czerwona Armia jest [14] nie rozbita i jej siły rosną
