„Awangarda Młodzieży”, nr 11 [3] 131
Niech żyje 7 listopada!
Niech żyje braterstwo ludów!
Niech żyje Socjalizm!
Żydowska Młodzież Marksistowska
[3] 24 lata
Minęły 24 lata od chwili, gdy sztandar rewolucji proletariackiej zwycięsko załopotał nad 1/6 kuli ziemskiej. Nastąpiło wyzwolenie milionów uciemiężonych robotników i chłopów, jęczących przez długie stulecia pod krwawą tyranią carską.
Przed 24 laty, w trzecim roku wielkiej rzezi światowej, panowała na terenie wielkiej Rosji niesłychana nędza. Bezlitośnie panowały głód i śmierć głodowa. W wyniku udziału Rosji w wojnie życie gospodarcze państwa było niemal zdruzgotane. Masy ludu były wyczerpane 3-ma latami wojny, za które zapłaciły olbrzymią ilością ofiar. Dwa hasła, dwa żądania: chleba i pokoju, opanowały umysły i wprawiały ludzi pracy w stan podniecenia.
W pierwszych dniach marca 1917 r. przystąpili robotnicy Petersburga i Moskwy do realizowania tych żądań. Gdy 1 marca ukazała się na murach Piotrogrodu odezwa komendanta wojskowego, zakazująca zebrań masowych, gniew i podniecenie mas robotniczych dosięgły szczytu. Olbrzymie demonstracje uliczne były odpowiedzią mas robotniczych. Trwały one przez kilka dni, a osiągnęły punkt kulminacyjny w dniach 11,12 i 13 marca. Żądania brzmiały: Pokoju i chleba!
Hasła te porwały ze sobą najszersze masy ludu robotniczego, chłopstwa i armii w całym kraju. Dnia 11 marca zbuntowali się nawet słynni wołyńcy283i przystali do rewolucyjnego proletariatu.
Fala nienawiści wzburzonych mas zmusiła cara Mikołaja II, tyranizującego przez wiele lat ludy zamieszkałe w granicach Rosji, do abdykacji. Dynastia carska Romanowów, pławiąca się przez wieki we krwi ludu, została zmieciona z powierzchni ziemi. Na terenie całej Rosji zostały utworzone sowiety (rady) robotników, chłopów i żołnierzy, które miały rządzić krajem. Powstał tymczasowy rząd z przywódcą partii kadetów (konstytucyjnych demokratów) Rodzianką284na czele. Rząd ten (później pod przew[odnictwem] ks. Lwowa285nie reprezentował woli ludu. Celem tego mieszczańskiego rządu było dalej prowadzić wojnę w imię interesów państw koalicji.
Ta polityka z miejsca wytworzyła przepaść pomiędzy rządem a Sowietami. Rząd ten chwiał się wówczas pomiędzy monarchią a republiką, nie decydując się na jasne stanowisko. Obłudnie odkładał decyzję do zwołania zgromadzenia ludowego, tzw. konstytuanty. Wprawdzie, pod naporem woli mas, rząd musiał ogłosić amnestię dla więźniów politycznych, wolność słowa itp., lecz nadal ściśle związany z interesami państw kapitalistycznych, a tym samym wojną.
