148 „Awangarda Młodzieży”, nr 12 [3]
jest opłacana olbrzymimi stratami. Ale i tu już się rozpoczął odwrót (według oficjalnego komunikatu OKW315sowieckie oddziały odebrały Rostów nad Donem). Na froncie środkowym Niemcy czynią rozpaczliwe próby przełamania linii sowieckich, które wszystkie rozbijają się o mur obrony.
Oto bilans półrocznej wojny, którą wodzowie hitlerowscy przyrzekli zakończyć w kilka tygodni. Z frontu afrykańskiego nadchodzą wieści o klęskach zadawanych przez Anglię armii niemiecko-włoskiej. To wszystko to symptomy zapowiadające zachwianie się hitlerowskiego gmachu.
Gdy przemówienia wodzów nie mogą pokryć tego stanu rzeczy, propaganda hitlerowska musi się uciec do innych środków, a jednym z nich jest parada nowych sojuszników starego paktu antykominternowskiego.
Komintern, od chwili powstania, stał się upiorem zwiastującym śmierć świata kapitalistycznego. Międzynarodowa reakcja wszelkimi środkami starała się go zniszczyć. Obecnie po wielokrotnych, patetycznych oświadczeniach o zniszczeniu Kominternu przedłuża się okres do walki z nim o dalsze 5 lat. Czynią to nie tylko, by dostarczyć Goebbelsowi nowego środka propagandowego, lecz również dlatego, że nigdy jeszcze uciemiężona Europa tak nie wierzyła Kominternowi i tak nie dążyła do jego zwycięstwa, jak w obecnej chwili.
Wydarzenia dziejowe, które nakreślą koniec faszyzmu, uczynią to chyba przed upływem 8-u lat.
Ostatnie wiadomości z frontu wschodniego
Moskwa, 9 XI Sow[ieckie] Biuro Informacyjne donosi: W wyniku ataku okrążającego na północy od Rostowa Niemcy zostali po krwawych walkach wyparci z Rostowa. Atak trwał 3 dni i przysporzył Niemcom olbrzymich strat, 3 pełne dywizje niem[ieckie] zostały doszczętnie rozbite. Armia sowiecka otrzymała depesze gratulacyjne od dowództwa armii angielskiej.
STRZEŻ SIĘ PROWOKATORÓW
PO PRZECZYTANIU ODDAJ W WIERNE RĘCE
[3] Czy wojna musi się przeciągnąć?
Przed wojną przeciętny szary człowiek nie umiał dociec prawdziwych dróg międzynarodowej burżuazji. Gdy rzecznik jakiegoś kapitalistycznego państwa wygłaszał przemówienie, starał się owiać je nimbem tajemniczości, ochronić je racją stanu, aby istotny jego sens nie był zrozumiały dla mas. Trwało to dopóty, aż ukazał się na arenie politycznej faszyzm hitlerowski. W przeciwieństwie do dyplomatów europejskich, Hitler i jego poplecznicy wypowiadali stosunkowo otwarcie swoje myśli i wysuwali swoje żądania w zrozumiałym języku. Mieli oni bezwstydną odwagę przeprowadzać swoją wolę. Dopóki europejscy kapitalistyczni mężowie stanu widzieli w Hitlerze żandarma Europy, który ma ją ochronić przed niebezpieczeństwem bolszewizmu, patrzeli na to przez palce. Świadczy o tym fakt, że po trzaśnięciu drzwiami Ligi Narodów Anglia i Francja zawarła ze sprawcą tego, Hitlerem, pakt 4-ech, dopuszczając do spółki również
