„Proletariszer Gedank”, nr 4 [5] 221
się klęską. W ostatnich dniach armia Budionnego przeszła do potężnego kontrataku z tej strony Dniepru, który nie pozwala niemieckiemu sztabowi wycofać się z tego odcinka ani jednej dywizji na inny mniej zagrożony odcinek.
Na kijowskim odcinku frontu trzecia niemiecka ofensywa utknęła [skąpana] we własnej krwi już na samym początku. Uparcie powtarzane próby przecięcia kijowskiego frontu od strony Korostenia lub Humania483zostały krwawo stłumione przez Armię Czerwoną. Rozbite niemieckie dywizje nie są tam już zdolne do żadnych większych ataków. Niemieckie komunikaty oficjalne 2 razy już zapowiadały zajęcie Kijowa, a pomimo tego po dziś dzień pozostaje on po sowieckiej stronie frontu.
Na moskiewskim odcinku frontu w pierwszym etapie ofensywy niemieckim oddziałom pancernym po twardych i ciężkich walkach udało się zająć Homel. Sukces ten, za który Niemcy zapłacili wysoką cenę, w szybkim tempie malał. Skromny kontratak oddziałów generała Koniewa stał się szeroko zakrojonym kontratakiem. Opancerzone siły gen. Koniewa wdarły się głęboko w niemiecki front, odbijając wrogowi dziesiątki miast i wsi i zdobywając duży zapas uzbrojenia wojennego. Niemieckie straty na tym froncie są niespotykanie ciężkie i duże.
Najcięższe walki prowadzone są na leningradzkim odcinku frontu. Tam niemiecki sztab skoncentrował swoje najlepsze siły i prawie całą flotę powietrzną. Zajęcie Leningradu jest dziś dla Hitlera nie tylko kwestią prestiżu, lecz także pilnym wojskowym zadaniem, bo tylko przez Leningrad otworzona zostanie droga do Finlandii, gdzie front nie jest tak pewny. Dlatego Hitler nie szczędzi żadnych ofiar, aby zająć wąski pas ziemi między Estonią a Leningradem. Za każdy kawałek ziemi płaci tam rzeką krwi. Skoncentrowawszy w bitwach wokół Leningradu prawie całą flotę powietrzną, faktycznie zostawił Niemcy same bez żadnej należytej obrony w obliczu ostatnio znacząco nasilonych angielsko-sowieckich ataków lotniczych. Żadna cena nie jest za wysoka, aby osiągnąć choć częściowy sukces. Ale nie przychodzi to łatwo: Leningrad jest otoczony pasem najnowocześniejszych umocnień i stalowym pierścieniem [12] Armii Czerwonej. Na tym odcinku rozgrywa się teraz największa bitwa tej wojny, jaki by był koniec walk, niemiecka armia nie będzie zdolna do żadnej nowej ofensywy po kolosalnej utracie krwi, którą teraz odczuwa.
W wyniku trzeciej niemieckiej ofensywy dotychczas: Niemcy zanotowali na południu i na północy zdobycze terytorialne, które nie mają jednak żadnego decydującego znaczenia. Znaczące są natomiast ogromne straty, które z dnia na dzień coraz bardziej osłabiają siłę uderzenia niemieckiej armii. Jeśli pierwsza i druga niemiecka ofensywa zostały przerwane bez oporu Armii Czerwonej, trzecia ofensywa przez sowiecką taktykę utonie we własnej krwi bez jakichkolwiek znaczących wyników.
2) Front fiński łamie się.
Ciężkie straty i nikłe rezultaty, które do dziś wywalczyła fińska armia w [walkach] przeciwko Związkowi Radzieckiemu, wywołały u fińskich mas ludowych ogromne rozczarowanie. Wojna ze Związkiem Radzieckim i alians z niemieckim faszyzmem nie są w Finlandii zbyt popularne. Aby uspokoić rosnące rozżalenie mas, finlandzcy
