254 „Bafrajung” [6]
i perspektywami możliwości pracy w różnych zawodach, wszystko będzie dalej czynione, aby zapewnić pracę najszerszym kręgom naszych towarzyszy.
Nie tylko w formie wsparcia czysto materialnego prowadzona jest nasza praca pomocy. Przede wszystkim wspomnieć należy stanowiska porad medycznych i prawnych, jak też pomoc (w zupełnie szczególnej formie), która została udzielona towarzyszom przy ratowaniu ich od obozów pracy. Szczególnie należy podkreślić ważne znaczenie stanowisk porad medycznych, dysponujących kilkudziesięcioma lekarzami i różnymi medykamentami, które rozwijają się szeroko i stają się ważnym instrumentem na polu zdrowia wśród ludności żydowskiej.
Na polu dawania towarzyszom bezpłatnych obiadów w kuchniach pozytywne rezultaty zostały osiągnięte poprzez różne zbiórki patronatów 512, które stworzyły te możliwości.
Nasz związek z prowincją także nie został przerwany w czasie wojny. Chociaż środki komunikacji zostały znacznie ograniczone, nie zaprzestaliśmy kontaktu i jesteśmy stale w pisemnym bądź osobistym kontakcie z większością naszych organizacji. Z naszej działalności pomocy korzystają także punkty na prowincji, w mniejszej lub większej mierze, i to w najróżniejszych formach.
[14] Ramą naszej działalności pomocy objęto wiele tysięcy ludzi, którzy rekrutują się z najbiedniejszych warstw ludności żydowskiej. Ci ludzie zostaliby bez jakiejkolwiek pomocy, gdyby nie towarzyszyła im nasza troska i opieka. To jest, naszym zdaniem, jedno z najważniejszych zadań na polu ulżenia w biedzie mas żydowskich. Może jest to nie najmniejszy wkład do powszechnej pomocy wobec ludności żydowskiej.
Przekazane tu zostały niektóre cechy naszej rozgałęzionej działalności pomocy, w całkiem ograniczonej formie, która jest z kolei tylko małym ułamkiem naszej szerokiej pracy kulturalnej, politycznej i uświadamiającej. Powrócimy do tego przy najbliższej okazji.
Benim513
[15] 15 miesięcy cierpienia i bólu
Chociaż widmo nieuniknionej wojny dręczyło nas, już odkąd nar[odowy] soc[jalizm] doszedł do władzy, ludzie ciągle jeszcze żywili nikłą nadzieję, że może mimo wszystko uda się uniknąć niebezpieczeństwa bitwy narodów. Kiedy jednak pod koniec sierpnia podpisany został pakt Moskwa–Berlin, dla wszystkich bez wyjątku stało się jasne, że Europa, a z nią także inne części świata, spłyną krwią. Nam, Żydom, było przeznaczone przez los dać nasz datek bożkowi wojny. Nie tylko jako obywatele danych krajów, ale także i głównie właśnie jako Żydzi.
