„Nowe Tory” [8] 295
03.1942, Warszawa-getto. „Nowe Tory,” nr z 03.03.1942. Konspiracyjne pismo Poalej Syjon-Prawicy
[1] Z NURTEM DNIA
Nadchodzi wiosna 1942 r. Pierwsze promienie słońca zaledwie ogrzewają wycieńczone głodem i srogą zimą ciała ludzkie. Ale w sercu budzi się nadzieja… Miliony serc biją w ten sam rytm oczekiwania, pragnienia wszystkich streszczają się w jednym słowie: finis; wszyscy łakną końca wojny. Ma jej dość naród niemiecki, który się zawiódł na zapewnieniach Führera, iż rok 1941 zadecyduje ostatecznie o zwycięstwie niemieckim. Niemcom brak już tchu; mimo wielkich zdobyczy terytorialnych odczuwają dotkliwy brak podstawowych surowców i artykułów żywnościowych. Zdaje się, iż trzeźwe elementy przejrzały beznadziejność sytuacji w wypadku przeciągania się wojny.
Przeciętny Niemiec, żołnierz na froncie oraz jego rodzina w zbombardowanym kraju życzą sobie w duchu zakończenia za wszelką cenę. Ale przede wszystkim kipią z niecierpliwości ujarzmione narody, jęczące pod butem okupanta.
Oczy wszystkich skierowane są na armię sprzymierzonych państw, na rozpoczęcie wielkiej, rozstrzygającej ofensywy. Wszystkie elementy wolnościowe na świecie błogosławią oręż Armii Czerwonej, która tak dzielnie powstrzymała napór fal barbarzyństwa w Europie, oraz pragną jej uderzenia i zwycięskiego marszu.
Kipią ludy z niecierpliwości, nie mogą trwać w bezczynności, zaciskają się pięści, mnożą się akty sabotażu. Na nic nowa fala terroru.
c „I powstaną z prochów mściciele”635.
Czekają na zew bojownicy i ludy całe, aby stanąć do walki i zniszczyć hordy faszystowskie w Europie.
Przepełniła się już miara cierpień. Wszyscy cierpiący i uciszeni pragną, aby nadchodząca wiosna dała ziszczenie ich marzeń: aby zakończyła wojnę narodów i zapoczątkowała solidarny bój ludów o wolność i socjalizm, aby się stała Wielka Wiosna Narodów.
A tymczasem głucha wieść donosi zamkniętym w ghecie Żydom o nowej, bezprzykładnej fali udręczeń, stosowanych względem ich braci. Miasto całe wycięte w pień. Masowe szubienice w Zduńskiej Woli, pogromy bestialskie w Nowogródku, Gąbinie636, Ciechanowie i in. – oto krwawy bilans ostatnich tygodni. Z dystryktu lubelskiego wysiedlono tysiące Żydów, nie wiadomo gdzie i dokąd.
