10 „Jugnt-Ruf”, nr 1 [1]
Wyobraź tylko sobie:
„Mołotow ściska skąpaną we krwi robotników łapę Hitlera” lub „Związek Radziecki ustosunkowuje się do wojny w sposób obojętny i handlarski”, lub wręcz „Niech żyją imperialistyczne interesy państwa rosyjskiego”.
Oto są tylko niektóre z „mądrych” kwestii, które Ty i Twoi kompani zarzucacie
Związkowi Radzieckiemu.
Wiem, że Ty i Twoi kompani wiążecie wyzwolenie ludzkości ze zwycięstwem
Anglii nad Niemcami. W tym tkwi Wasz błąd.
My, żydowska młodzież robotnicza, nie wiążemy nadziei ze zwycięstwem jednej czy drugiej strony imperialistycznej. Uważamy, że one obie muszą zginąć. Nasze wyzwolenie może przyjść tylko dzięki pełnemu zwycięstwu światowego proletariatu, w tym i Związku Radzieckiego pośród niego. Być może Tobie i Twoim kompanom bardzo, ale to bardzo się to nie podoba, jednak to jest fakt, który z dnia na dzień będzie się stawał wyraźniejszy i jaśniejszy. A że z tym związane jest także społeczne i narodowe wyzwolenie mas żydowskich, to nie ulega żadnej wątpliwości. Wiem, że machniesz na to ręką, znam Cię przecież tak dobrze i wiem, z jaką pogardą zwykłeś odnosić się do osiągnięć żydowskiej klasy robotniczej w Erec Israel, jak drwiłeś i wyśmiewałeś się z odbudowy Palestyny. Lecz w sprawie rozwiązania żydowskiej kwestii narodowej życie okazało się twardsze od Twego upartego, antymarksistowskiego stanowiska. Dziś, gdy Erec Israel jest jednym z jaśniejszych punktów dla narodu żydowskiego i tamtejszy zorganizowany, uświadomiony żydowski proletariat ma wszystkie środki, by dzierżyć sztandar socjalizmu na Bliskim Wschodzie, w tym samym czasie wszystkie Twoje teorie zostały rozbite pod ciosami życia.
Odpowiedziałem na Twój list, lecz wątpię mocno, czy nauczysz się jeszcze czegoś z obecnej, dzisiejszej rzeczywistości. Zaś żydowska młodzież robotnicza wiele się nauczy z obecnej sytuacji, wyciągnie właściwe wnioski i nie będzie chciała iść dalej w tworzeniu Twoich haseł i projektów.
Twój Towarzysz
[9] „Odrębna, zamknięta, dzielnica żydowska”
(Przegląd historyczny na marginesie powstania getta warszawskiego)
„Na podstawie zarządzenia gubernatora dystryktu warszawskiego, Fischera 13, zostaje w Warszawie utworzona odrębna, zamknięta, dzielnica żydowska. Wszyscy Żydzi, którzy mieszkają poza następującymi ulicami (tu następuje wyliczenie ulic granicznych) muszą do 31 października 1940 [r.] (potem zmieniono to na 15 listopada 1940 r.) przenieść się do tej żydowskiej dzielnicy”.
Tak ogłoszona została w dniach między 13 i 15 października 1940 r. decyzja władz niemieckich, by wskrzesić z martwych w Warszawie tzw. getto, instytucję, która swój początek wzięła w czasach średniowiecza, z największej ciemnoty i reakcji.
