14 „Jugnt-Ruf”, nr 2 [1]
„Wyzwolenie narodu żydowskiego zostanie zrealizowane przez ruch robotniczy lub go wcale nie będzie. Ruch robotniczy ma tylko jedną drogę – walkę klasową. Walka klasowa prowadzi do lepszej przyszłości tylko wówczas, gdy [ma] charakter polityczny.
Terytorializm może sobie być najpilniejszą potrzebą ludu żydowskiego – pozostanie jednak utopią, jeśli zorganizowany, rewolucyjny proletariat żydowski nie b[…]b i nie urzeczywistni go we właściwy sobie szczególny sposób – przez walkę klasową”.
Ber Borochow22
[3–5] Oni nic nie cie[rpieli]23
[6] [Oblicze] [prz]yszłej Polski
Zanim spróbujemy odpowiedzieć na pytanie: jak ukształtuje się oblicze przyszłej Polski, [oswobodzonej od] hitleryzmu przez Armię Czerwoną, musimy zdać rachunek ze stanowiska polskich mas robotniczych wobec rządu polskiego w Londynie, który deklaruje się jako walczący o demokrację.
Rząd polski w Londynie rekrutuje się przede wszystkim z emigracji i dlatego nie może być innym, niż jest. Zobaczmy, co pisze o tym rządzie i o polskiej emigracji organ Polskich Socjalistów – „Barykada Wolności”24 w artykule pt. „Niestety jedynie reakcja…”: „Emigracja polska w Londynie składa się prawie wyłącznie ze sfer reakcyjnych. Są tam przede wszystkim ci, którzy w roku 1939 najszybciej uciekali. Ministerstwo Spraw Zagranicznych w rządzie londyńskim objął po sanatorze Zaleskim 25– arystokrata, sanator Roger Raczyński 26, ambasadę w Moskwie objął, co prawda członek partii chłopskiej, ale zagorzały zwolennik Front Morges 27, prof. Kot 28. Delegatem polskim w sowieckim sztabie generalnym jest znany nacjonalista i antysemita, gen. Januszajtis 29”.
