RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Prasa getta Warszawskiego: Poalej Sy...

strona 57 z 368

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 57


„Jugnt-Ruf”, nr 4 [1] 27

i miał największy wpływ na rozwój rewolucyjnego, proletariackiego ruchu robotniczego w całym świecie.

    Lenin urodził się w roku 1870 w mieście Symbirsk nad Wołgą. Już w młodości otrzymał wyraźną lekcję walki przeciw carskiemu despotyzmowi. W roku 1887 jego starszy brat Aleksander został powieszony za udział w przygotowaniach zamachu na cara Aleksandra III.

    Śmierć brata wywarła na Leninie głębokie wrażenie. W duszy młodego gimnazjalisty zakorzeniła się wielka nienawiść do caryzmu.

    Po skończeniu gimnazjum wstępuje Lenin na wydział prawa uniwersytetu w Kazaniu. Tam wstępuje do studenckiego związku rewolucyjnego, za co zostaje ukarany wyrzuceniem z uniwersytetu i zesłaniem do Kokuszkino w samarskiej guberni.

    W roku 1890 Lenin osiedla się w Petersburgu. Znał już wtedy nauki Marksa i Engelsa, twórców gospodarczego socjalizmu. Wkrótce przystępuje do organizowania rosyjskich robotników i poza petersburską organizacją klasową tworzy również związek bojowników o wyzwolenie klasy robotniczej.

    Organizować robotników w tym czasie było w Rosji bardzo ciężko. Gdy w zachodniej Europie aktywny był już już był silny ruch robotniczy w walce o socjalizm, to w Rosji, z powodu słabego rozwoju przemysłu, klasa robotnicza była całkiem słaba. Ci, których eksploatowano, byli na ogół biednymi, na wpół zniewolonymi chłopami. To była przyczyna, dla której większość nastawionych socjalistycznie elementów w Rosji (np. narodowolcy, stronnicy „Narodnej Woli”61), które rekrutowały się głównie spośród studentów, utrzymywała, że w Rosji tylko chłopstwo może przeprowadzić rewolucję. Klasę robotniczą uważali za mniej ważną i [twierdzili], że dzięki rewolucji chłopskiej Rosji zostanie oszczędzone przechodzenie przez okres przemysłowego kapitalizmu. Dlatego wzywali oni, aby „pójść w lud”, tj. do chłopstwa, agitować i wyzwać do „czynów” rewolucyjnych bb[…]bb

    „Nie, tą drogą niczego nie bb[…]bb cel”, zadeklarował Lenin. Zrozumiał on, że droga ta nie prowadzi do bb[…]bb w rezultacie rozwoju rosyjskiego przemysłu pojawi się wielki proletariat. [3] Zrozumiał on, że chłopstwo jest całkowicie niezdolne do aa[…]aa siły kierującej w rewolucji, która ma na celu aa[…]aa porządek światowy. W chłopie bowiem tkwi od dawna zakorzeniona potrzeba, by posiąść ziemię, a przede wszystkim utrzymać prawo własności w obrębie najważniejszego środka produkcji, czyli ziemi. Socjalizm zaś oznacza likwidację prywatnej własności w środkach produkcji.

    Lenin doszedł do wniosku, że także w Rosji klasa robotnicza musi stać się przywódcą nadchodzącej walki o socjalizm. Milionowe masy chłopskie będą mogły odegrać niezwykle istotną rolę – ale tylko jako sojusznicy. W walce z caratem i przy budowie porządku światowego przywództwo będzie leżało w rękach proletariatu.

    Nie zwracając uwagi na negatywny stosunek ze strony większości rosyjskich rewolucjonistów do tego stanowiska – Lenin w latach 1890–1893 objeżdżał całą Rosję i zaczął organizować robotników, siejąc między nimi idee marksizmu. Wybrał on najlepszych robotników oraz wykształcił ich jako instruktorów dla innych i przywódców przewidywanych walk.