36 „Jugnt-Ruf”, nr 4 [1]
informuje szef prasy hitlerowskiej, Dietrich80, że „wróg jest już wykończony, jego armie pod Briańskiem i Wiaźmą skazane są już na śmierć. Cios śmiertelny otrzyma on jeszcze przed zim ą”.
Tutaj Sowieci szykują niespodziankę. Bezpośrednio przed wrotami Moskwy potężny, skoncentrowany atak niemiecki zostaje zatrzymany. Walka ciągnie się do zimy. Wyczekiwany zwycięski odpoczynek nie nadszedł. Przeciwnie, od 29 listopada 1941 r., tj. od wycofania się spod Rostowa, Niemcy przechodzą stopniowo do obrony. Zima zmusza do przejścia do wojny pozycyjnej. Od tego czasu słyszymy o stale „bohaterskich” obronach niemieckich pozycji.
To się jednak nie całkiem udaje. Trzeba oddać pozycję pod Moskwą i daleko od Moskwy. Trzeba się też stopniowo wycofać z tego obszaru. Szuka się [więc] winnych i marszałek Brauchitsch81zostaje zdymisjonowany. Hitler [osobiście] przejmuje dowództwo armii lądowej. Von Bock82, dowódca a[…]a udaje się na urlop zdrowotny. Marszałek F. Reichenau83walczy dalej mimo bólu a[…]a i umiera na atak serca. Armii i ludowi obiecuje się, że na wiosnę wróg poniesie ostateczną klęskę.
Tymczasem znaczna część Krymu wraca w sowieckie ręce, front centralny oddala się o 300 kilometrów od Moskwy, a na froncie północnym ma miejsce silny atak w kierunku Łotwy. W miesiącach zimowych inicjatywa wojenna przechodzi w ręce sowieckich przywódców.
Możliwe, że będziemy jeszcze świadkami pewnych niemieckich zwycięstw na wiosnę. Jednak tegoroczna zima miała wielki, jeśli nie decydujący wpływ na trwanie wojny.
Imperializmy mają czas
Pomimo dotychczasowych całkiem ciężkich strat nie wykazują amerykańskie ani angielskie imperialistyczne oddziały żadnej specjalnej aktywności. Widać mają czas i środki, by czekać. Obiecuje się programy zbrojne pełnej gotowości do walki, ale [dopiero] na rok 1943. Tylko w Libii Anglicy odnieśli pewne sukcesy. Jednak inicjatywa przeszła już w niemieckie ręce. Na Dalekim [Wschodzie] Anglicy ponoszą klęskę za klęską. W ostatnich dniach nadeszła wieść, że flota brytyjska w końcu zaczęła się ruszać i odniosła nawet znaczące zwycięstwo. Tylko w tej bitwie miało utonąć ponad 1000 japońskich żołnierzy.
Tak, imperialistyczne imperializmy [s] mają czas, a ich obliczenia jeszcze nie są takie, jak oczekiwano. Ale gdy w końcu przystąpią [do działań], może być już za późno… dla nich.
