„Jugnt-Ruf”, nr 5 [1] 43
i szykujemy się, tak samo jak [wszyscy] prześladowani w Europie, by wziąć udział w walce o wolność. Uwznioślona duchem bohaterskiej Armii Czerwonej, która walczy tak heroicznie za wolność świata, żydowska młodzież robotnicza, [choć] oddzielona drutem kolczastym i murami getta, szykuje się, by wziąć udział w tej walce o wolność i socjalizm.
Żydowska młodzież robotnicza zdaje sobie sprawę, że walka ta będzie twarda i ciężka. Ale to nas nie przeraża, dla nas bowiem aktualna jest prawda rewolucyjnego hymnu:
„Może droga być pełna kamieni,
Bratnia młodzieży, nie bój się.
O wolność trzeba walczyć
Do ostatniej kropli krwi!”
[2] Cele i zadania żydowskiej młodzieży robotniczej
W okresie panowania w Europie hitleryzm zniszczył i niszczy nadal wiele narodów. Największego jednak zniszczenia dokonał w życiu żydowskim. Było do przewidzenia, że w momencie zwycięstwa hitleryzmu żydowskie życie gospodarcze, mające specyficzne właściwości, zostanie zamienione w ruinę. I tak się rzeczywiście stało. Gdzie tylko hitleryzm położył swą łapę, tam nie ma mowy o żydowskim życiu ekonomicznym. Hitleryzmowi bez trudu udało się przekształcić społeczeństwo żydowskie w niepotrzebną i bezużyteczną masę, która wedle hitleryzmu ma tylko jedną perspektywę – wyginięcie.
Hitleryzm nie powstrzymuje się od ekonomicznego niszczenia innych narodów, lecz przychodzi mu to trudniej niż akcje eksterminacyjne wobec mas żydowskich. Chłopa silnie związanego z ziemią trudniej od niej oderwać aniżeli żydowskiego drobnego handlarza przegnać z mniejszego czy większego miasta. Robotnika wielkoprzemysłowego hitleryzmowi nie wolno było przegnać, jest on bowiem mu potrzebny, bez niego nie może się obejść, jeśli chce ciągnąć korzyści z okupowanego kraju. Lecz bez żydowskiego rzemieślnika, bez szewca, krawca z miasta czy miasteczka okupant może wytrzymać i jego zniknięcie mu nie zaszkodzi.
Oto są powody, dlaczego masy żydowskie tak wiele ucierpiały od faszyzmu. Na tę ekonomiczną nienormalność ludu żydowskiego wskazują już od 36 lat uświadomione części żydowskiej klasy robotniczej i walczą o uzdrowienie żydowskiego życia ekonomicznego, o socjalne i narodowe wyzwolenie żydowskiego ludu robotniczego, zrównanie go ze wszystkimi narodami świata. Żydowscy robotnicy marksistowscy i młodzież stale wzywali do walki i pobudzali do walki o te cele, bowiem bez tych atutów udział proletariatu żydowskiego w walce o wolność, mimo najlepszych chęci, będzie słaby.
Eksterytorializm narodu żydowskiego jest przyczyną nienormalnego rozwoju jego struktur ekonomicznych i klasowych, ogranicza możliwości walki klasowej i klasowych osiągnięć żydowskiego proletariatu – tak podkreślają – rewolucyjni borochowiści w całym świecie od 36 lat.
Nawet gdy świat przejdzie proces społecznej przemiany, nienormalność żydowskiego życia ekonomicznego ukaże się w swej całej beznadziejności i żądać będzie naprawy.
W roku 1921 rewolucyjni borochowiści na historycznym zjeździe w Wiedniu stwierdzili: „Rewolucja socjalna odbija się ze szczególną ostrością na życiu mas żydowskich.
