W dalszej części zostanie przytoczony wyciąg ze statystyki najważniejszych chorób zakaźnych, ze szczególnym uwzględnieniem miasta Warszawy. Tabela I (załącznik710).
Można więc rozróżnić następujące przypadki:
a) choroby, na które równie często zapadają Żydzi, jak i nie-Żydzi;
b) choroby, na które Żydzi zapadają rzadziej.
Już z samego faktu, że istnieją choroby zakaźne z grupy b, na które Żydzi są bardziej odporni oraz szczególnie [okoliczność], że do nich należą różne odmiany tyfusu, obala twierdzenie aa[…]aa o rzekomej odporności rasowej Żydów.
aa[…]aa faktycznie istniejące stosunki została przeprowadzona kolejna aa[…]aa analiza, z której wynika, że aa[…]aa podatność na choroby zakaźne aa[…]aa tutaj szczególnie od warunków mieszkaniowych aa[…]aa przypadki chorób zgodnie z zamożnością aa[…]aa b[…]b różnice podatności na choroby aa[…]aa
Tabela II
Tabela II ilustruje dalej, że Żydzi rzadziej od ludności polskiej zapadają na dyzenterię711. Przed wojną czerwonka w Warszawie była taką rzadkością, że w ogóle nie stanowiła problemu epidemiologicznego. Nie dysponujemy żadnymi badaniami na temat tego, jakie znaczenie dla powstania tych różnic wynika z sytuacji społecznej i ekonomicznej w zeszłym wojennym roku 1939/[19]40, gdy [liczba zachorowań na] czerwonkę wzrosła w znaczny sposób w stosunku do lat przedwojennych. Podobne badanie istnieje dla roku epidemii. Tabela II pokazuje, że przy uwzględnieniu sytuacji społecznej różnice między ludnością żydowską i nieżydowską wyrównują się.
Tabela III
Nie ma najmniejszych przesłanek do stwierdzenia, że nosicielstwo zarazków wśród
Żydów, jeśli chodzi o zarazki czerwonki, jest bardziej rozpowszechnione niż w innych grupach ludności.
Najbardziej interesujące są liczby, które odnoszą się do dyfterytu712.
Tabela IV
Wynika z nich, że także Polacy w zamieszkałych w przeważającej mierze przez
Żydów częściach miasta rzadziej zapadają na choroby niż w wyłącznie polskich dzielnicach, a w mieszanych jego częściach polska ludność także choruje rzadziej niż w czysto polskich, ale jednak więcej niż w czysto żydowskich dzielnicach. W dzielnicach miasta z przeważającą polską większością Żydzi chorują częściej niż w czysto żydowskich dzielnicach. Jeśli przyjmiemy, że mamy tu do czynienia ze stałym zjawiskiem, tzn., iż jest to rodzaj osobliwej epidemii, która być może ma związek z gęstością zamieszkania i innymi zjawiskami społecznymi. Chcielibyśmy z całą mocą podkreślić, że [4] z a k ł a d a n e g o n i e b e z p i e c z e ń s t w a k o n t a k t u
710 Opisywane w dok. tabele nie zachowały się.
711 Czerwonka (dyzenteria), choroba zakaźna jelit. Władze getta podejmowały próby objęcia szczepieniem przeciw czerwonce jego mieszkańców. Zob. Rada Żydowska w Warszawie, dok. 23.
712 Dyfteryt (błonica), ostra choroba zakaźna gardła, występująca najczęściej u dzieci.
