Całą grozę naszego położenia widać ze statystyki zgonów żydowskich: przed wojną w stos[unku] roczn[ym] 10–11%, w r[oku] 1939 – 21%, w pierwszych mies[iącach] 1941 r. 25–45%.
Reasumując dane powyższe, dojść możemy do wniosku, że zachodzi paląca
konieczność, nie posługując się półśrodkami, stworzenia w czasie najkrótszym dużej ilości nowych łóżek szpitalnych dla duru plamistego, czerwonki oraz innych chorób zakaźnych – 1500 łóżek, gruźlicy – izolatorium – 500 łóżek, oddział leczniczy 500 łóżek, chorób głodowych, wewnętrznych i nerwowych tylko przypadków najcięższych i nagłych – 500 łóżek, chorób chirurgicznych – 500 łóżek, razem około 3500 łóżek.
Ponieważ ilość łóżek na kwarantannach musi być zasadniczo trzykrotnie większa
niż ilość łóżek dla chorych durowych, musi ona wynosić co najmniej 2000, mamy zaś do dyspozycji łącznie 1400 łóżek, brak więc przeszło 1500 łóżek kwarantannowych.
Zdajemy sobie sprawę z trudności, na jakie napotkać musi wynalezienie nowych
gmachów szpitalnych. Być może udałoby się uzyskać w tym celu gmachy graniczące z dzielnicą, gdyby zaś okazało się to niemożliwe, nie pozostanie inna droga, jak uciec się do rekwizycji. Celem zrealizowania ekwipunku dla tak wielkiej ilości łóżek trzeba będzie nałożyć daninę na ludność Dzielnicy729.
Każdy Komitet Domowy w zależności od wielkości domów i zamożności lokatorów
ma dostarczyć ekwipunku dla 1–3 łóżek szpitalnych lub jego równoważność pieniężną. Przy tak bardzo wzrastającej liczbie chorych nastąpić musi znaczny brak służby pielęgniarskiej, która już obecnie jest niewystarczająca.
Celem zapewnienia wystarczającej opieki dla chorych w szpitalach musi być
natychmiastowe zorganizowanie pomocnic pielęgniarskich w ilości co najmniej 200.
Znajdujemy się w sytuacji pod względem zdrowotnym tragicznej, niezależnie od
makabrycznych liczb, jakie zostały podane wyżej, musimy wypełniać nałożony przez Władze obowiązek izolowania chorych zakaźnych w szpitalach.
Ażeby zadośćuczynić obowiązkowi wobec społeczeństwa i Władz, założenie
nowych szpitali, stworzenie kilku tysięcy nowych łóżek szpitalnych jest nieodzowną
koniecznością, której realizacja musi być rozpoczęta natychmiast.
ARG I 610 (Ring. I/214)
Opis: odpis, mps, j. pol., 208x294 mm, k. 2, s. 2.
729 Do podstawowych zadań Wydziału Opłat na rzecz Szpitalnictwa i Służby Zdrowia RŻ należało zbieranie obowiązkowych opłat dla gettowej służby zdrowia. Pobierano np. kwotę w wysokości 50 gr od izby mieszkalnej na rzecz walki z chorobami zakaźnymi. W sytuacji wysokiej liczby chorych na tyfus we wrześniu 1941 r. zarządzono z kolei przymusową zbiórkę na rzecz szpitali. Mieszkańcy
getta otrzymali wówczas nakazy rekwizycyjne na rzeczy takie jak: bielizna pościelowa, koce, poduszki, materace lub pobierano od nich równowartość tych dóbr w gotówce.
