rozstrzygane przez te osoby najzupełniej indywidualnie, gdyż żadnej instrukcji w tym względzie ze strony władz nie posiadano, przy czym Rada Żydowska również nie udzielała żadnych wskazówek. W rezultacie administrator wciągał do wykazu tylko te osoby, które zadeklarowały się jako mieszkańcy domu. Jak to wynika z dalszych wywodów, pewna część osób nieposiadających numerów ewidencyjnych (tzw. dzicy) zadeklarowała fakt swojego zamieszkiwania w dzielnicy.
Materiałem, który posłużył za podstawę do opracowania podstawowych danych
demograficznych dotyczących ludności w końcu października 1942 r., były wykazy
mieszkańców poszczególnych domów, wypożyczone z BELŻ. Materiał nie był zupełnie kompletny, brak było mianowicie wykazów z niektórych domów; w szczególności brak było danych o 1000 osobach zatrudnionych w końcu października w Werterfassungsstelle, a zamieszkałych w domach przy ul. Niskiej. Na ogólną liczbę 295 domów mieszkalnych przydzielonych ludności w dzielnicy, jak i w blokach przywarsztatowych poza [3] dzielnicą, uzyskano odpowiedzi z 260 domów. Ponadto jednak otrzymano wykazy z domów nieprzydzielonych („dzikich”), a więc zamieszkałych wyłącznie przez ludność niezewidencjonowaną. Na ogólną liczbę 133 nieprzydzielonych domów mieszkalnych w dzielnicy żydowskiej otrzymano wykazy z[e] 122 domów – reszta domów jest bądź niezamieszkała, bądź też mieszkają w nich „dzicy”, którzy nie ujawnili faktu swojego pobytu; zresztą wykazy otrzymane z domów „dzikich” również najpewniej nie wyszczególniają – z podanych wyżej powodów – wszystkich mieszkańców domu.
Liczebność ludności
Ogólna liczebność ujętej na podstawie tych materiałów ludności wynosi 35 639
[osób], a więc około 10% ludności z okresu przed przesiedleniem1128. W liczbie powyższej mieści się 2401 osób z domów „dzikich” oraz 898 osób niezewidencjonowanych zamieszkałych w domach Rady Żydowskiej i Służby Porządkowej (tę ostatnią liczbę uzyskuje się w ten sposób, że od liczby 4178 osób podanych jako zamieszkali w domach Rady Żydowskiej i Służby Porządkowej odjęto liczbę kontyngentową numerów ewidencyjnych 3280). Tak więc w podanej powyżej liczbie ludności mieści się w każdym razie 3299 osób niezewidencjonowanych. W pozostałej liczbie 32 340 mieści się niewątpliwie
również pewna liczba osób, które ujawniły fakt swojego pobytu. Celem zorientowania się w rozmiarach tej liczby, dokonano porównania liczebności osób zamieszkałych w blokach przydzielonych poszczególnym warsztatom pracy z danymi o stanie zatrudnienia pochodzącymi z tegoż okresu. Dane te uzyskano na podstawie wykazów buchalteryjnych składanych przez poszczególne fi rmy, a dotyczących wpłaty kwot trzyzłotowych za każdy robotnikodzień; wpłaty te lub fakt dokonania przelewu do Banku
1128 □ Celem zapobieżenia ewentualnym nieporozumieniom, wyjaśnia się, że operujemy tutaj czterema pojęciami ludności: 1) ludność ujęta na podstawie materiałów BELŻ, tj. podana w wykazach sporządzonych przez administratorów domów, 2) ludność faktycznie zamieszkała, składająca się z ludności zewidencjonowanej i ludności „dzikiej” (niezewidencjonowanej), 3) ludność zewidencjonowana, tj. osoby, które uzyskały od firm lub z Rady Żydowskiej numery rejestracyjne (tzw. ludność numerkowa), 4) ludność „dzika”, tj. osoby faktycznie zamieszkałe, które nie uzyskały numerów rejestracyjnych.
