[Parasza] Be-haalotcha, [15.06.1940] [34] 85
z nami, cPaniec itd., i nie oddalaj się od nas jeszcze bardziej”(3); spróbujmy też pojąć,
dlaczego zaraz po tym jest napisane: „a niech się rozproszą twoi wrogowie”. Otóż
cw modlitwie mówimy:c „Niechaj nasza służba będzie miła przed Tobą itd. A tam
będziemy Cię wielbić z bojaźnią itd.”(4), co trzeba zrozumieć, bo przecież teraz, w czasach
wygnania i nieszczęść, najwyraźniej odczuwamy ogromny strach, dlaczego zatem
cw modlitwiec powiadamy, że akurat wtedy, gdy Pan nas uratuje i zbawi, „tam będziemy
Cię wielbić z bojaźnią”. Otóż mimo że teraz cniewątpliwiec odczuwamy strach z powodu
ogromnej nędzy i cierpienia, to jednak trudno jest nam służyć z Bojaźnią(5). Z tej prostej
przyczyny, że się nam cna toc nie pozwala, a także z powodu pękniętego serca i zupełnego
upadku ducha, inaczej rzecz się będzie miała natomiast tam, kiedy Pan nas uratuje i nas zbawi, my zaś „będziemy Cię wielbić z bojaźnią”.
I oto jeśli ktoś, nawet pośród wielkich nieszczęść, służy Panu z całych sił, to gorące pragnienie, jakie odczuwa, by Pan dopomógł mu w jego niedoli i bólu, by mógł jeszcze bardziej Go, niechaj będzie błogosławiony, wielbić, cotóżc to jego pragnienie skutkuje przemianą gniewu w miłosierdzie i sprowadza zbawienie. Żydzi bowiem błogosławią(6) Jego Imię, niechaj będzie błogosławiony, używając formy zarówno drugiej osoby280, jak i trzeciej osoby281, na przykład w każdym błogosławieństwie powiadamy: „Błogosławiony jesteś, Panie”, w drugiej osobie, „któryś nas uświęcił itd.”, w trzeciej osobie. cSłowa:c „błogosławiony On”, które wypowiadamy w cmodlitwiec Błogosławiony, który przemówił ci powstał świat,c są w trzeciej osobie, a „błogosławiony jesteś Ty”, w drugiej osobie(7). Inaczej rzecz się ma z aniołami, którzy błogosławią cPanac tylko w trzeciej
osobie: „Święty, święty, święty itd. cjest Pan Zastępów!c”(8) „chwała Pana podniosła się ze swojego miejsca”282, wszystko w trzeciej osobie. A dzieje się tak dlatego, że lud Izraela powstał w Bożym zamyśle w ukryciu283, lecz jest także fi zycznie obecny284
w świecie działania, i dlatego błogosławią Go, niechaj będzie błogosławiony, cna dwa
(3) Tamże.
(4) Z Chazarat ha-szac w modlitwie Musaf na trzy święta pielgrzymie: „Niechaj nasza służba będzie
miła przed Tobą jak całopalenie i ofi ara. Zmiłuj się. W swym wielkim miłosierdziu. Przywróć swoją
Szechinę do Syjonu, miasta Twego, i porządek służby do Jerozolimy. Niechaj nasze oczy ujrzą
Twój powrót do Syjonu w miłosierdziu. A tam będziemy Cię wielbić z bojaźnią jak za dawnych dni,
jak w dawno minionych latach”. Ta wersja występuje w Machzor Vitry, a jej pierwowzór znajduje
się w Midrasz Tehilim 17, 4.
(5) To znaczy prawdziwą Bojaźnią w przeciwieństwie do zwyczajnej bojaźni. W poprzednich edycjach
błędnie: la-awod et He bi-jerea c„służyć Bogu z bojaźnią”c.
(6) W poprzednich edycjach: mewarchim c„błogosławią”c, i tak samo w innych miejscach w tym
kazaniu.
(7) Błogosławieństwo Baruch sze-amar c„Błogosławiony, który przemówił”c zaczyna się od czasownika
w formie 3 os. lp., a kończy w 2 os.
(8) Iz 6,3.
280 Hebr. nocheach, dosł. „obecny”, „znajdujący się naprzeciwko [rozmówcy]” (forma 2 os.).
281 Hebr. nistar, dosł. „ukryty” (forma 3 os.).
282 Ez 3,12.
283 Gra słów: hebr. be-nistar, dosł. „w ukryciu”, oznacza też w 3 os.
284 Hebr. be-nigla, dosł. „jawnie” – aluzja do obecności bezpośredniej, a więc do 2 os., zob.
przyp. 280.
