106 Drugi dzień Sukot, [18.10.1940] [43]
naucz mnie sądów Twoich!”(14), cco znaczy:c niechaj słowa, które wypowiadam, będą
dobrowolną ofi arą, niech znaczą: Oto jest cmoja dobrowolna ofi arac, albowiem wraz ze
słowami oddawana jest moja dusza, „Racz cjąc przyjąć, Panie”, mimo że dzieje się to
jedynie wskutek mego bólu, proszę, „naucz mnie sądów Twoich”, Tora bowiem uczy
mnie, że to także jest ofi ara, jak powiedziano cw Gemarze:c „»dBłogosławiony mąż, którego
karzesz, Panie, i [u]czysz go swej Toryd«, cco znaczy, żec tej oto rzeczy nauczyliśmy
się z Twojej Tory: iż cierpienia są oczyszczeniem i przebłaganiem cza grzechyc”(15).
W czytaniu z tej haftary(16)317 powiadamy: „Nawróć się, Izraelu, do Pana, swojego Boga
itd., Weźcie ze sobą słowa”(17)318, albowiem najważniejsze jest, byście czynili skruchę
i powrócili do Pana, a wraz z sobą weźcie słowa, „Mówcie do Niego itd.”, i również
o to powinniście się modlić: „Odpuść nam wszelką winę”, a także: „przyjmij naszą
prośbę, a my złożymy Ci w ofi erze owoce naszych warg”; dlaczegóż musimy przynosić
ofi ary i składać owoce naszych warg w bólu i cierpieniu, uchowaj Boże, zechciej
raczej: „przyjmij dobro itd.”319, a wtedy cmy złożymy Ci w ofi erzec modlitwy płynące
z dobra i dobrego wybawienia, ja zaś będę śpiewać i wysławiać Pana(18).
43. Drugi dzień Sukot c18.10.1940c
W pierwszą rocznicę320 śmierci mego syna, sprawiedliwego i św[iętego] pana,
NBBPS. 321
Werset, który syn mój, święty rabbi, sprawiedliwy Elimelech, NBBPS, wypowiedział
po zakończeniu Szmone esre: „Rzekłem do Pana: Tyś Panem moim, nie ma dla mnie
dobra poza Tobą”. Księga Psalmów (16,2)(1).
(14) Ps 119,108.
(15) Wg Berachot 5a.
(16) W poprzednich edycjach: u-wa-haftora (bez przedimka określonego hai z literą waw w środku).
(17) Oz 14,2–3.
(18) Wg Ps 27,6.
(1) Niektórzy mają w zwyczaju wypowiadać po modlitwie Szmone esre werset biblijny rozpoczynający
się od pierwszej litery imienia modlącej się osoby i kończący się jego ostatnią literą. Werset,
który utarło się stosować dla imienia „Elimelech”, zaczynającego się od litery alef i kończącego
się na literę kaf/chaf, to: „Rzekłem do Pana: Tyś Panem moim, nie ma dla mnie dobra poza Tobą”
(Ps 16,2). Na temat tego zwyczaju zob. Jaakow Chaim Sofer, Kaf ha-chajim, Orach chajim, pod koniec
317 Tj. czytanego w tym tygodniu fragmentu ksiąg prorockich – tu chodzi o Oz 14.
318 Cały fragment Oz 114,2–3: „Nawróć się, Izraelu, do Pana, swojego Boga, gdyż upadłeś przez
własną winę! Weźcie ze sobą słowa skruchy i nawróćcie się do Pana! Mówcie do Niego: Odpuść
nam wszelką winę i przyjmij naszą prośbę, a my złożymy Ci w ofi erze owoce naszych warg!”.
319 Gra słów: we-kach-tow w Oz 14,3 można rozumieć jako: „przyjmij prośbę” lub „przyjmij
dobro”.
320 Jid. jorcajt. Obliczona według kalendarza żydowskiego, dlatego wspomnienie zmarłego wypada
tu w drugi dzień Sukot, podczas gdy w poprzednim roku wypadało 29 września.
321 Tj. Elimelecha Ben-Cijona Szapiry.
43.
