196 [Hoszana Raba], [12.10.1941] [65]
zjawia się jako symboliczny gość577, rozpoczyna się radość, radość wraz z Simchat Bejt
ha-Szoewa: „I będziecie czerpać z radością ze zdrojów zbawienia”(23).
65. [Hoszana Raba578] c12.10.1941c
W Hoszana Raba prosimy w modlitwie: „Wybaw nas, jedynych, którzy Cię jednoczą,
wybaw nas, uwięzionych na wygnaniu”(1). Otóż aby zjednoczyć Jego Imię579 Żydzi
służą Panu i dźwigają ciężar cierpień, a nawet dosłownie oddają za to życie. A cóż
czyni On, niechaj będzie błogosławiony, by zjednoczyć swoje Imię, niechaj będzie
błogosławiony? W czasach gdy istniała Świątynia cJerozolimskac i lud Izraela wykazywał
się najwyższym poziomem ccnótc, On, niechaj będzie błogosławiony, odwracał
porządek rzeczy, czyniąc dla nich niezliczoną ilość cudów, wówczas w ten właśnie sposób
Święty Błogosławiony jednoczył swoje Imię, pokazując wszystkim, że jest Panem
Jedynym580. Jednakże teraz, gdy Zgromadzenie Izraela pozostaje uwięzione na wygnaniu,
jest „jedynym, który Cię jednoczy”, dlatego: wybaw nas i racz uczynić ccośc dla
zjednoczenia Imienia Twego, niechaj będzie błogosławione, i objawić chwałę Twego
królowania nad nami(2).
poznał trud wychowywania potomstwa, zapewne będzie błagał o zmiłowanie dla nich. Powie mu
zatem: Twoi synowie zgrzeszyli. [Jakub] odpowie Mu: Panie świata, niech zostaną unicestwieni
dla świętości Twojego imienia. Powie: Nie znajdziesz rozsądku u starców ani dobrej rady u dzieci.
[Bóg] powie do Izaaka: Synowie twoi zgrzeszyli przeciwko mnie. A on odpowie: Panie świata, moi
synowie, a nie Twoje dzieci? W chwili gdy wypowiedzieli przed Tobą słowa: uczynimy i posłuchamy,
nazwałeś ich »swoim synem pierworodnym« (Wj 4,22), a teraz są moimi synami, a nie
Twoimi? A ponadto, jak dużo zdołali nagrzeszyć? [...] Jeśli udźwigniesz to wszystko, to bardzo
dobrze, a jeśli nie, to niech połowa spadnie na mnie, a połowa na Ciebie. A jeśli powiesz: wszystko
niech spadnie na mnie, to [pamiętaj], że chciałem Ci oddać siebie w ofi erze”.
(23) Iz 12,3.
(1) Seder hoszanot, modlitwa na Chol ha-Moed Sukot.
(2) Z modlitwy Musaf na Jamim Noraim (Straszne Dni) i na trzy święta pielgrzymie.
577 Hebr. uszpizin.
578 Hebr., dosł. „Wielkie Zbawienie” – siódmy dzień święta Sukot.
579 Hebr. le-jached – zjednoczyć. Zjednoczenie (hebr. jichud) Imienia Bożego to jeden z głównych
konceptów kabały luriańskiej. Zob. np. G. Scholem, Mistycyzm żydowski i jego główne kierunki,
tłum. I. Kania, Warszawa 2007, s. 304: „We wszelkim swym działaniu człowiek powinien
mieć na celu przywrócenie pierwotnej jedności zaburzonej przez pierwotne splamienie – »rozbicie
naczyń« – i działanie zrodzonych stąd mocy zła w świecie. Zjednoczenie (takiego używa się tu
terminu) Imienia Bożego jest czymś więcej niż tylko aktem wyznania i uznania Bożego majestatu;
to również rzeczywiste, aktualne działanie. Tikun przywraca Bożemu Imieniu jedność zagrożoną
pierwotnym skalaniem wszystkich rzeczy; Luria mówi w związku z tym o oderwaniu liter JH od
liter WH, składających się na Imię Boga – JHWH. Znaczy to konkretnie, że wszelki naprawdę religijny
uczynek powinien mieć głównie to na celu”.
580 Hebr. echad, dosł. „jeden”.
65.
