254 Do paraszy [na szabat] Zachor, [28.02.1942] [78]
one zostają uwznioślone do głosu Tory i całe zło jest łagodzone758. cWracając do wersetu:
c „A te są prawa, które im przedłożysz”759, co Raszi objaśnia cnastępująco:c „A te są”
dodają coś cnowegoc do poprzedniego wątku, cw tym przypadku zaś znaczą, żec nawet
one zostały dane na Synaju(51), toteż za pomocą Tory możesz naprawić te słowa, które
są wyrokiem w znaczeniu: „di tam mówili mu wyrokid”(52)760, ażeby zostały one wyłożone
przed ludźmi, na ich potrzeby, nie zaś przeciwko nim, uchowaj Boże [84], albowiem
one również pochodzą z Synaju i też są głosem Pana, tylko że rozszczepiły się na
wyroki i wypowiedzi, a nawet złe uczynki wrogów Izraela. W Midrasz Tanchuma, parasza
Ki tisa, zaś jest powiedziane: „dW paraszy Szekalim Mojżesz powiedział do Świętego
Błogosławionego: »Panie świata, kiedy umrę, nie będę pamiętany«, na co Święty
Błogosławiony rzekł mu: »Zaprawdę obiecuję ci, że tak jak teraz tu stoisz i przekazujesz
im paraszę Szekalim, podnosząc ich głowy, tak też rok w rok, gdy będą ją czytali
przede Mną, jakbyś ty tam stał w owej chwili, podnosząc ich głowy itd.«, ci dlatego
w Torzec nie zostało powiedziane: »podnieś głowy«, lecz: »będziesz podnosił«d”761, na
tym kończy się ustęp z midraszu(53), tak więc kiedy, uchowaj Boże, istnieje obawa, że
„dotknie was zgubna plaga”762, poprzez czytanie Tory cmożnac podnieść ich głowy, albowiem
wszystko staje się Torą i wszystko zostaje złagodzone, cby obrócić sięc w dobro.
78. Do paraszy [na szabat] Zachor(1) c28.02.1942c
„Pamiętaj, co ci uczynił Amalek itd., wszystkich osłabionych, którzy pozostali w tyle itd.,
wymażesz pamięć o Amaleku itd.”(2)763. Otóż chociaż Pan, niechaj będzie błogosławiony,
(51) Raszi, Wj 21,1: „»A te są prawa, cktóre im przedłożyszc« – w każdym miejscu cTory,c gdzie jest
napisane: »Te są«, csłowa te służąc oddzieleniu od tego, co napisano wcześniej, cale tam, gdzie
jest napisane:c »A te są«, csłowa tec dodają coś cnowegoc do poprzedniego wątku, ctak więcc podobnie
jak poprzednie csłowa, tj. Dziesięcioro Przykazańc zostały dane na Synaju, tak samo i te pochodzą
z Synaju”.
(52) 2 Krl 25,6.
(53) Midrasz Tanchuma, Ki tisa 3.
(1) W poprzednich edycjach brakuje słów: „Do paraszy Zachor”.
(2) Pwt 25,17–19.
758 Hebr. nimtak, dosł. „jest osłodzone”.
759 Wj 21,1.
760 Cały werset 2 Krl 25,6: „Pojmali tedy króla i zaprowadzili go do króla babilońskiego do Rybli
i tam go osądzili”.
761 Hebr. czasownik tisa użyty w tym miejscu Wj 30,12 bywa tłumaczony jako „zbierzesz” lub
„policzysz”, w podstawowym znaczeniu jednak, po które sięga Szapiro w tym kazaniu, oznacza
„podniesiesz”.
762 Wj 12,13. Cały werset: „A krew ta będzie dla was znakiem na domach, gdzie będziecie. Gdy
ujrzę krew, ominę was, i nie dotknie was zgubna plaga, gdy uderzę ziemię egipską”.
763 Cały ustęp Pwt 25,17–19: „Pamiętaj, co ci uczynił Amalek w czasie drogi, gdy wyszliście
z Egiptu, że zaszedł ci drogę i gdy ty byłeś zmęczony i strudzony, wybił wszystkich osłabionych,
