282 [Rosz Chodesz Nisan], [19.03.1942] [82]
którego intencją jest wypełnianie Jego woli, niechaj będzie błogosławiony, boi się również
grzechów innych Żydów, a także boi się cierpień ludu Izraela, uchowaj Boże, albowiem:
„doni są Twoim ludem i Twoim dziedzictwemd”(5)844, cczyli oni sąc Jego dziećmi,
niechaj będzie błogosławiony, cjak powiada Tora:c „Moim synem pierworodnym jest
Izrael”(6)845, i cczłowiek takic cierpi, kiedy – uchowaj Boże – cŻydzic są poddawani
katuszom i cierpieniom. Odnośnie zaś do samopoświęcenia846, w pismach szacownego
i świątobliwego ojca mego, mojego mistrza i nauczyciela, NBBPS, jest też powiedziane,
że kto cprawdziwiec miłuje króla, oddaje za niego życie, ale ten, kto go jeszcze bardziej
miłuje, oddaje życie również za królewskiego syna, cwłaśniec dlatego że jest on synem
króla, cic tak samo ten, kto gorąco miłuje Jego, niechaj będzie błogosławiony, oddaje
życie także za lud Izraela(7). Dotyczy to ckażdego,c kto boleje nad uciemiężeniem cdziecic
Izraela, i to nie tylko gdy cierpi z powodu ich duchowej udręki, lecz także z powodu
ich boleści fi zycznych, jak choćby cwidząc,c że innemu człowiekowi nie starcza, uchowaj
Boże, zdrowia calbo że brakuje muc jedzenia, picia, dachu nad głową, odzienia
i tym podobnych. Kiedy Pan rzekł cdo Mojżesza:c „Oto Ja posyłam anioła”(8)847, do -
dał ctakże:c „dMiej się przed nim na baczności itd., bo nie udźwignie występków
to ten, »kto boi się popełnionych przez siebie grzechów«, w Gemarze zaś jest powiedziane: »Nawet
ten, kto rozmawia pomiędzy włożeniem tefi lin na przedramię i tefi lin na czoło, a nie powtórzył
błogosławieństwa, opuszcza szeregi walczących i wraca cdo domuc« [...]. I zostało tam objaśnione,
że ruszającym do walki postawione będzie oskarżenie w godzinie niebezpieczeństwa, albowiem
walka należy do Pana i do Pana należy wybawienie. Otóż tacy ludzie cierpią z powodu bólu, jaki
Szechina odczuwa, by tak rzec, na widok grzechów innych ludzi, i czynią za nie skruchę tak jak za
własne grzechy […]. I to właśnie oznacza, że ktoś boi się popełnionych przez siebie grzechów: że
boi się jedynie popełnionych przez siebie grzechów, a nie grzechów popełnionych przez innych,
i obawia się tylko o siebie, a skoro tak, to walka będzie jedynie dla jego własnego dobra, a nie
będzie walką Pana, i dlatego cjest powiedziane,c że opuszcza szeregi walczących”. Zob. też ibidem,
224a; 229a.
(5) Pwt 9,29.
(6) Wj 4,22.
(7) Elimelech Szapiro z Grodziska, Imrej Elimelech, 147b: „A co się tyczy sprawy samopoświęcenia:
jeśli człowiek oddaje życie za honor samego króla, nie jest to aż tak wielką zasługą, ale jeśli
ktoś oddaje życie za syna króla, to wówczas bardziej widoczna i znacząca jest jego wielka miłość
do króla, każdy bowiem rozumie, że taka jest wola króla, by życie zań oddać. Tak samo jest ze
służbą Jemu, niechaj będzie błogosławiony: bywa, że człowiek oddaje życie dla chwały Jego królestwa,
niechaj będzie błogosławiony, jednakże bywa też, że miara samopoświęcenia jest znacznie
wyższa, a mianowicie że oddaje życie za lud Izraela”.
(8) Wj 23,20.
844 Cały werset Pwt 9,29: „Modliłem się do Pana tymi słowy: Panie, Boże mój, nie gub swego ludu
ani swojego dziedzictwa, które swoją wielkością wyzwoliłeś, który potężną ręką wyprowadziłeś
z Egiptu”.
845 Cały werset Wj 4,22: „I powiesz do faraona: Tak mówi Pan: Moim synem pierworodnym jest
Izrael”.
846 Hebr. mesirut nefesz.
847 Cały werset Wj 23,20: „Oto Ja posyłam anioła przed tobą, aby cię strzegł w drodze i zaprowadził
cię na miejsce, które przygotowałem”.
[
