48 Obóz przejściowy w Pomiechówku [7]
W drodze zostałem zatrzymany i sprowadzony [do Pomiechówka], gdzie spotkałem się ze swoimi a[…]a.
aa[…]aa było 16 sal po 40 do 80 osób mieszczących. Majloch Hoppenblum był komendantem sali. Dzielił chleb w ten sposób, że 5 bochenków sobie zabierał, ponieważ zamiast 25 dkg dawał nam po 12½ dkg. Kierował ludzi na a[…]a Ludzie ciągle chorowali. Jak ktoś zachorował, zabierano go do szesnastki. Jak ktoś nie mógł lecieć, to już.
Tuchendler z Warszawy, Stawki 42 m. 28, mimo że dobrze wyglądał, został rozstrzelany.
[5] Milicjant Fuks Jojne z Płońska przywoził dwa razy w tygodniu w sobotę i we wtorek – chleb. Pewnego dnia, kiedy przyjechał, Majloch zażądał od niego chleba. Fuks nie chciał dać i Majloch go uderzył. Wtedy Fuchs powiedział do wszystkich: „Żydzi, od jutra będzie inaczej”.
Pojechał do Grójca147, gdzie poskarżył się komisarzowi Rauchowi, i Majlocha zabrali. Potem uspokoiło się z rozstrzeliwaniami.
Dancygier Icie z Drobina miał przy sobie 8 gr złota i został zastrzelony za to, że nie oddał. Musiałem powiedzieć (grzebałem go), że sam umarł.
Endel z Sierpca poszedł meldować, że nie otrzymał paczki, bo ją Majloch ukradł, i też został rozstrzelany.
Sura Tuchendler, Nowy Dwór, położona chora na progu, przez przechodzącego szturmowca kopnięta, skonała.
Groby były zbiorowe. Mieściły kilkadziesiąt osób. Dopóki nie były pełne, nie zasypywano ich.
[6] Szpilman Pola, lat 20, urodzona w Żurominie, PŁOŃSK
Kiedy poszłam po wodę, kolbą rozcięto mi głowę. Siedząca obok mnie Brana Kersz z Nowego Miasta miała na sobie ładny żakiecik. Osiemnastoletnia córka Majlocha zażądała oddania jej żakiecika, a kiedy Kersz odmówiła, Majloch wydał ją na rozstrzał. Córka Majlocha zginęła w drodze.
Majloch [kradł] wszystko, co popadło.
Zostali rozstrzelani: Sokół Mosiek, Frydlender Mordcha, Frydlender Szifra, a[…]a Estera i wielu innych, których nazwisk nie pamiętam. Górka – to było miejsce rozstrzeliwań.
Sala 16 to sala chorych, z których przenoszono na górkę.
Czasem wszystkie dziewczyny i młode kobiety zabierano w nocy i musiały śpiewać. Kiedyśmy szły do ustępu (prostokąt długości 8 m[e]tr[ów]), nigdyśmy nie wiedziały, jakie przykrości nas czekają.
