26 Rozdział 1. Dziennik Hersza Wassera [1]
Nie jestem taki mędrcem, by wiedzieć, czego spodziewać się po zachowaniu niemieckich żandarmów przy granicy [getta]: albo zabiera się jednym i oddaje innym, albo robi się przyjemność zabranymi paczkami żydowskim policjantom, albo zabiera się je dla siebie.
Bardzo interesujący Oneg Szabat.
[30] Niedziela, 19 stycznia 1941 – wtorek, 21 stycznia 1941.
Żydowska policja jest w pełnej gotowości. Dzielnicę żydowską mają odwiedzić Frank i Himmler58, którzy bawią w Warszawie. Oznaczać to ma, że zjawili się, aby złożyć wyrazy szacunku w związku z otwarciem Niemieckiego Domu. W getcie każą wszystkie sklepy opróżnić, wystawy oczyścić ze wszystkich lepszych towarów – jakie jeszcze niespodzianki przygotowuje się dla nas?
Mówi się o tym, jako o oficjalnej wiadomości, że nowa fala uchodźców przybywa do Warszawy – podaje się nawet liczbę 70 000 osób – ma to objąć żydowską ludność od Koluszek do Warszawy – pierwszy transport ma nadejść w najbliższych dniach59. Kolega Burstein przedstawił dzisiaj [projekt] stworzenia szopu cholewkarzy – sądzi on, że opieranie się na różnego rodzaju komisjach i komisyjkach przy gminie jest bez sensu – trzeba polegać tylko na własnych siłach. Obuwie po tamtej stronie nie może zostać wykończone, poza przydzielonymi kontyngentami, bo brakuje cholewkarzy – polscy cholewkarze zapalili się do takiego szopu. Bardzo ładnie ze strony kolegi Bursteina, że on w pierwszym rzędzie myśli o CKU. Co z tego wyniknie?
Do rodziny F., Grzybowska 4, przyszło dwóch Niemców, aby zabrać meble. Kobieta zaczęła krzyczeć: „Bandyci”. Po kilku godzinach ci sami Niemcy wrócili i zemścili się, opróżniając wszystkie pokoje ze wszystkiego, co tam było.
Dzisiaj złapano całkiem wielu [ludzi] do pracy – nawet też gdzieś do Ujazdowa60.
Środa, 22 stycznia 1941.
Otrzymałem z CKU pierwsze wieści o nowych uchodźcach – przybyło już ponad 1000 wygnanych z Piaseczna61.
