Rozdział 2. Getto warszawskie – życie codzienne i administracja [8] 77
[9] 3. Komisja Finansowo-Budżetowa staje się organem opiniodawczym Wydziału Finansowego.
4. Obecnie Komisje Szacunkowe podlegają rozwiązaniu, a przyszłe Komisje Wymiarowe i Komisja Odwoławcza powołane będą do życia według uznania Wydziału Finansowego.
5. Przyjmuje się zasadę opodatkowania zamożniejszych sfer. Podstawą opodatkowania staje się obok dochodu – stopa życiowa.
6. Działacze społeczni podlegają opodatkowaniu na równi z innymi, zależnie od ich stanu majątkowego, a oporni zostają przez Pana Prezesa usunięci z życia społecznego niezależnie od tego, czy pracują na terenie Rady, czy w innych instytucjach.
7. Wprowadza się prawo stosowania sankcji aż do kary więzienia i wysyłania do obozów pracy włącznie.
8. Widoczny i znaczny udział Rady w dziedzinie opieki społecznej.
9. Rozwinięcie odpowiedniej propagandy celem uświadomienia społeczeństwa i podniesienia moralności podatkowej.
10. Szerokie uprawnienia dla przeprowadzenia zmian personalnych w Wydziale Finansowym.
11. Uzyskanie od wszelkich instancji władz zakazu interwencji poszczególnych przedstawicieli władz na rzecz indywidualnych interesów mieszkańców Dzielnicy.
12. Wszystkie decyzje podlegają aprobacie Przewodniczącego Rady Żydowskiej i wszelkie mogą być przez niego uchylone.
Może wydawać się niewłaściwym, że przyjęcie mandatu uzależniam od spełnienia pewnych warunków. Byłoby to zbędnym, gdybym pracę swą traktować miał jako kontynuowanie tego, co jest obecnie. Lecz ja to nowe zadanie traktuję jako misję. Po tym, co zaszło w ostatnich dniach, ode mnie czegoś oczekują i muszę mieć warunki odpowiednie, by nie zawieść tych oczekiwań. Przyzna każdy, że stawiam wiele na jedną kartę, że wiele ryzykuję, że w razie fiaska może to być ostatnia moja działalność społeczna. Dlatego proszę nie traktować listu tego jako przejawu zarozumiałości lub wybujałej ambicji.
[10] Na zakończenie pragnę zapewnić Pana, Czcigodny i Kochany Panie Prezesie, że Twoja przyjaźń i zaufanie są dla mnie zawsze największym bodźcem do pracy i największą za nią nagrodą, że jestem zawsze i wszędzie gotów z Tobą współpracować i pomóc Ci w Twoim ciężkim zadaniu. Jeśli rozkażesz, albo tylko wyrazisz życzenie – jestem gotów bez wahania i warunków stanąć tam, gdzie mi wskażesz, i że pracować tam będę według najlepszych mych zdolności, wiedzy i umiejętności. Jednak perspektywa odpowiedzialności, na jaką narażam i siebie i Pana, jako z kolei odpowiedzialnego za moją pracę, nakazywała mi szczerze i uczciwie podzielić się wszystkimi myślami i uwagami. I dlatego przede wszystkim