20 Obrona Warszawy w 1939 r. [1]
Po 27.11.1941, Warszawa-getto. N.N., Relacja pt. „Jak zorganizowano obronę przeciwlotniczą w okresie oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 r. w domu żydowskim przy ulicy Franciszkańskiej 30” (27.11.1941 r.)
[1] Jak zorganizowano obronę przeciwlotniczą w okresie oblężenia Warszawy we wrześniu 1939 r. w domu żydowskim przy ulicy Franciszkańskiej 30.
W sierpniu 1939 r. został wyznaczony na komendanta1OPL jeden z lokatorów, zamożny kupiec galanterii p. Kl.2Do swoich obowiązków odniósł się on z wielką powagą i energicznie zabrał się do prac przygotowawczych. Przede wszystkim zajął się urządzeniem kilku schronów w domu. Dom ten był zamieszkały wyłącznie przez Żydów. Fundusz na urządzenie schronów (kilka tysięcy złotych) zebrano wśród samych lokatorów. Odnieśli się oni do tych przygotowań z dużym zaufaniem i chętnie wpłacali wyznaczone im przez komendanta sumy. Dzięki takiemu stosunkowi prace szły nader składnie i komendantowi udało się urządzić pierwszorzędny schron, będący istną fortecą. Ze względu na urządzone schrony przebywało w owym domu w okresie bombardowania przeszło 1000 osób. Z innych domów przybywali ludzie szukać tutaj schronienia, nawet rabin z Lubawicz3prosił o umieszczenie w schronie.
W schronie znajdował się pokój komendy [OPL] z telefonem i radioaparatem. Komendant wyznaczył też stałe dyżury oraz zorganizował służbę zastępczą kobiet. Dnia 7 września, gdy mężczyźni opuszczali Warszawę4, kobiety objęły w tym domu służbę OPL.
