78 Kampania wrześniowa poza Warszawą [13]
nieprzychylnie tak dalece, że gdy miałem temperaturę 40° [Celsjusza], wydali w ręce żandarmerii, która wrzuciła mnie do lochu, powiedzieli, że jestem Żydem. W lochu dostałem krwotoku, natychmiast sanitariusze niemieccy zabrali mnie do niemieckiego szpitala wojennego187. [4] Tam opieka była bardzo dobr[a]. [Nies]tety i tam nie zagrzałem miejsca, g[dyż] po kilku godzinach odtransportowano mnie do innego szpitala, tam leżałem trzy tygodnie. Po trzech tygodniach jako rekonwalescenta odesłano mnie do innego szpitala, który mieścił się w szkole włókienniczej188. Był on pod zarządem lekarzy polskich. Porządek i zainteresowanie lekarzy było wadliwe [s]. Nieprzewidziane komplikacje ręki zmusiły mnie do odesłania do innego szpitala 28 pp.189Póki był pod zarządem niemieckim, utrzymanie i leczenie było bardzo dobre. Lekarze, między innymi dr. Schicht190bardzo dobrze się opiekował i nie robił żadnej różnicy. Siostry Niemki były bardzo akuratne. Gdy szpital objęły władze polskie, stan mój zaczął się pogarszać i prosiłem o zwolnienie mnie jako rekonwalescenta na dalszą kurację do domu. Zwolniono mnie.
W końcu zeznaje: zachowanie się wojska polskiego było zupełnie niezdyscyplinowane. Oficerów armii czynnej prawie nie było – jedynie rezerwy. Przed bitwą pod Wieluniem był przykry incydent. Złapano szpiegów, m.i[n.] Żyda. Kapelan przed daniem błogosławieństwa przed bitwą podkreślił nazwisko Żyda, nadmieniając, że Żyd zdradził Polskę, ale wymienił nazwiska Polaków. Stosunek oficerów Polaków [5] był nieżyczliwy w stosunku [do Żyd]ów. Pomimo to Żydzi byli pierwsi ᵃᵃ[…]ᵃᵃ. Czy chodziło [się] na placówkę, czy na czujkę, zawsze szedł pierw[szy] Żyd. Wykazywali karność i dyscyplinę. Osobiście ciężko ranny, wyniosłem sanitariusza z placu boju, chrześcijanina. Stosunek żołnierzy do kolegów Żydów był dobry. Ludności tak samo.
ARG I 1081 (Ring. I/294)
Opis: odpisy (2 egz), rkps (JG), j. pol., ołówek, 145×205 mm, niewielkie uszkodzenia i ubytki tekstu, k. 10, s. 10.
