76 Rejencja Inowrocław (Regierungsbezirk Hohensalza) [18]
Do robót przymusowych pociągano codziennie wszystkich mężczyzn do lat 60 (każdy miał Arbeitskarte207 i musiał mieć codziennie adnotację). Żydzi musieli wykonywać najcięższą pracę (np. rozbijanie kamieni, reperacja mostu, rozbiórka domów) przy czym okropnie ich bito (normalnie do krwi) i maltretowano. Np. zatrudnieni przy moście musieli w zimie stać godzinami w wodzie, albo – inny przypadek – niosącym ciężkie belki kazano biec lub wykonywać z nimi ćwiczenia „padnij, powstań”.
Jeśli chodzi o rabunki, to sprawa przedstawiała się tak, jak wszędzie – i nie ma co opisywać (rewizje, zabieranie sklepów itp.).
Wszystko to było jednak ein Kinderspiel208 w porównaniu z tym, co działo się w kazamatach gestapo. Organ ten mianowicie rozpoczął na wielką skalę akcję aresztowania bogatszych Żydów (uwięziono więc między innymi: Lewego, Mączkiego, Majera, Wientera209 i Kowalskiego210) i wymuszania od nich kaucji; nie [3] wymagano przy tym wiele: 10 000 zł od każdego, futra, złote zegarki itp.
Gliksmana, który miał czelność żądania zbyt wygórowanej ceny za tuzin pończoch (dawano mu aż 12 fenigów za nie – i nie chciał przyjąć!) pobito do tego stopnia, że był niemal czarny, po czym wrzucono do piwnicy o cementowej podłodze, gdzie w dodatku było na kilka cm wysoko wody.
Mączkiego zmuszono do jedzenia własnego kału.
Pewnego razu miał miejsce taki incydent. Temu samemu Mączkiemu oświadczono, że zostanie rozstrzelany, po czym zabrano go z celi. Za 10 minut jego współwięźniowie słyszą strzał, a w chwilę potem zostają wyprowadzeni na dziedziniec. Leży tu zastrzelony pies.
– Was ist das?211 – pyta wskazując na psa jeden z Niemców.
– Das ist ein Hund212 – odpowiada zapytany więzień i zostaje za tę odpowiedź straszliwie pobity. To samo pytanie zostaje zadane następnemu, ten odpowiada również ein Hund i również dostaje bicie. Dopiero trzeci czy czwarty zoriento-
