156 Rejencja Łódź (Regierungsbezirk Litzmannstadt) [41]
przez 42 km, bijąc przy tym. Starszych ludzi i dzieci poganiano, by w tym mrozie szli szybko, przez całą noc, do Głowna. W drodze 7 dzieci zamarzło na śmierć, a dziesiątki ludzi odmroziło sobie ręce, nogi, a także zostawiało paczki, nie mając sił ich nieść. Część nie była w stanie wytrzymać mrozu. I tak pędzono 300 rodzin, około 1000 dusz.
2 V 1941.
[tłum. z j. żyd. Sara Arm]
ARG I 804 (Ring. I/832)
Opis: odpis (2 egz.), rkps (BW*), ołówek, j. żyd., 148x210 mm, k. 6, s. 6. Na marginesach znak (atrament): dwa półokręgi jeden nad drugim.
Edycja na podstawie egz. 1 odpisu, k. 3, s. 3.
Po 03.1941, Warszawa – getto. N.N., Relacja pt. „Przeżycia Żydów Strykowian aż do przybycia do Warszawy”. Żydzi w Strykowie przed wojną i podczas okupacji. Załączony „Wiersz z życia Żydów w Osiedlu dla Żydów w Głownie »Małe państewko«”
[1] Przeżycia Żydów Strykowian aż do przybycia do Warszawy.
Miasteczko Stryków439, leżące w odległości wielkiego miasta fabrycznego Łodzi, należy do najstarszych miast w Polsce zamieszkałych przez Żydów (bóżnica w Strykowie stoi już przeszło 500 lat). Mieszkali także niegdyś znani Rabaim440.
Ludność żydowska liczyła przed wojną ponad 500 rodzin. Z nich 80% ludzi zajmowało441 się garbarstwem skór baranich. Między nimi było 50% fachowców i robotników tej branży i 30% kupców co, pośrednio lub bezpośrednio, dostarczali
