166 Rejencja Łódź (Regierungsbezirk Litzmannstadt) [42]
14 września. Bardzo podniosły nastrój religijny. Dalej w drogę, cel – droga z Piątku do Zgierza. Zostaliśmy zatrzymani przez niemiecki eszelon459. Kobietom pozwolono iść dalej. Mężczyzn zgromadzono w jednej dużej grupie, Polaków i Żydów. Około 300 osób. Bardzo brutalne traktowanie, oskarżyli nas o to, że niemieckim żołnierzom wycinaliśmy języki i wypalaliśmy oczy. Za posiadanie brzytwy grozili śmiercią. Całą grupę cały czas bili i gnali do centrum miasta, postawili wszystkich przed jednym z domów i powiedzieli, że wszyscy zostaną rozstrzelani. To nie była tylko groźba, cały plac był opustoszały obstawiony naokoło strażnikami. [4] Oficer z rewolwerem w ręku i dwoma karabinami maszynowymi celował w głowy i torsy. W ostatniej chwili przybył posłaniec na koniu i przekazał rozkaz. Wtedy oficer powiedział: Lass soll die b[…]b weiter leben460.
Całą grupę zapędzili do ogrodu, w którym stały ule. W międzyczasie zaczął padać ulewny deszcz. Żołnierze ubrani w rękawice i maski otworzyli ule. Pszczoły zaatakowały. Wielka radość prześladowców. Potem rozkazali wejść do wody i siedzieć tam do świtu. Następnie zagonili nas do chlewu, gdzie gnój był po kolana. Tam całą noc. Rano pognali nas z powrotem do Piątku. Po drodze wiele ciał polskich i niemieckich żołnierzy. W Piątku w kościele fizjologiczne potrzeby za głównym ołtarzem. Haman winę za to zwalił na Polaków i Żydów. Wieczorem wszystkich ustawili w szeregi. Z przodu czołg, z tyłu czołg. Z reflektorami. Na odległość jakichś 30 km. 3 godziny. Wprowadzeni do kościoła. Antagonizmy między chrześcijanami i Żydami. 16-go uwolnieni, chociaż wcześniej kazali pracować przez 3 godziny. Pierwszy raz w życiu – atak spazmów. Silny fizycznie człowiek stał się kompletnie nieudolny.
Koniec.
[tłum. z j. żyd. Magdalena Siek]
ARG I 1076 (Ring. I/674/7)
Opis: oryg. lub odpis, rkps (H.W.*), atrament, j. żyd., 150x185 mm, k. 2, s. 4. Na s. 1 data: „1940”[?].
