Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie Reichsgau Danzig-Westpreußen [17] 87
tonu można było wywnioskować, że musi to być jakiś urzędnik. Wysłuchawszy zarzutów woźnicy, każe on natychmiast zapłacić 290 zł, a jeśli nie, to wszystko trzeba dowieźć do komisariatu. Wybucha krzyk, płacz, a tu robi się późno, zaraz
8 godzina, kiedy Żydowi nie wolno znajdować się na ulicy. Co robić? A do tego jest zimno. Ludzie, którzy stali dookoła, chrześcijanie i Żydzi, zaraz zebrali resztę pieniędzy i również przyprowadzili platformę, za którą zapłacono 85 zł. Przełożono wszystkie rzeczy i dzieci i pojechano dalej. W drodze małe dziecko R[uchla] L[ea]220strasznie zaczęło płakać. Okazało się, że podczas stania odmroziło ono sobie rączki i nóżki.
Żyd, który uratował Ruchlę Leę, zmarznięte dziecko.
Krzyk dziecka usłyszał przechodzący obok Żyd o nazwisku W-r z ulicy Leszno (nr 67), który zatrzymał platformę i spytał, co to za krzyk, a otrzymawszy odpowiedź, że dziecko ma odmrożone rączki i nóżki, [54] kazał sobie podać to dziecko i kazał, żeby matka dziecka z nim poszła. Ja – powiedział on – nagrzeję mieszkanie, dam łóżko dla dziecka i matki. Zrobię specjalnie gorącą kąpiel, żeby dziecko rozgrzać.
Żyd ten rzeczywiście uratował dziecko. Rabin z resztą dzieci dojechali tymczasem do [innego] Żyda i przenocowali w niedostatku.
I tak niestety znikła z powierzchni ziemi cała żydowska gmina. Koniec221.
[tłum. z j. żyd. Sara Arm]
ARG I 1004 (Ring. I/906)
Opis: odpis, rkps (BW*), ołówek, j. żyd., 148×210 mm, k. 54, s. 54. Na marginesach hebr. litera (atrament): „פּ”.
