92 Okręg Rzeszy Gdańsk-Prusy Zachodnie Reichsgau Danzig-Westpreußen [19]
kazano wychodzić z mieszkań, a za odmowę straszliwie bito. Gmina codziennie musiała dostarczać 50 mężczyzn do wynoszenia wszystkich towarów z żydowskich sklepów. Robotę tę przeprowadzali miejscowi volksdeutsche. 25 października został złapany przez gestapo, jako przywódca polskiego żydostwa, najbardziej szanowany obywatel miasta, aptekarz Riesenfeld234, po którym zaginął ślad. 8 listopada 35 najbogatszych otrzymało rozkaz zjawienia się tegoż dnia na rynku z 35-kilogramowym bagażem. Bagaż ten zabrano na samochód ciężarowy, a rodziny rozdzielono, np. zabierając dzieci, a zostawiając rodziców itd. [2] Wszystkich wysłano w nieznanym kierunku i do dziś nie ma o nich wiadomości. Trzy dni temu aresztowano wszystkich Żydów z Golubia. 9 listopada o godz. 8 rano w obu miastach235zebrano 1500 cywilnych Niemców z Selbstwehr236i zażądali, by wszyscy Żydzi w ciągu 10 minut opuścili mieszkania i stawili się na rynku. Zebrawszy tam całą ludność, landrat zażądał, by Żydzi zapłacili kontrybucję w wysokości 50 000 zł. Wziął on 4 Żydów jako zakładników i przyrzekł, że po zapłaceniu każdy będzie mógł iść, gdzie będzie chciał. W tym biednym mieście zebrano 23 000 zł i kosze srebrnych świeczników, złotych pierścionków itd. I wtedy, po obfotografowaniu i wydaniu rozkazu, wypędzano wszystkich, starych, chorych z miasta, zabroniwszy chłopom jazdy wozem. Na szosie płacz i krzyk był nie do opisania. Ludzie zostawiali na drodze wszystko, co ze sobą zabrali, nie mając sił już tego dźwigać. Miasto liczyło 600 rodzin, razem 3000 ludzi i wszyscy oni zostali wypędzeni z miasta przy użyciu szpicrut.
2 V 1941
[tłum. z j. żyd. Sara Arm]
