RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Generalne Gubernatorstwo Relacje i d...

strona 30 z 764

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 30


XXVIII Wstęp

i Kielce, tworzono starostwa miejskie – ich zwierzchnikiem był starosta miejski (Stadthauptmann)12.

Władze policyjne w GG podlegały wyższemu dowódcy SS i policji w Krakowie, którym był początkowo Friedrich Krüger, a od lata 1943 r. Wilhelm Koppe. Dowódca SS był jednakże podporządkowany generalnemu gubernatorowi Frankowi. Spory kompetencyjne tych dwóch urzędników trwały przez cały okres okupacji. Policja w GG dzieliła się na dwa piony: Policję Porządkową (Ordnungspolizei, Orpo) i Policję Bezpieczeństwa (Sicherheitspolizei, Sipo).  W skład Policji Bezpieczeństwa wchodziły: Policja Kryminalna (Kripo) i Tajna Policja Państwowa (Gestapo). Policję Porządkową tworzyły: Policja Ochronna (Schutzpolizei) w miastach i żandarmeria w miasteczkach i wsiach oraz służby specjalne, takie jak policja drogowa (Verkehrschutz), kolejowa (Bahnschutz), leśna (Forstschutz), fabryczna (Werkschutz) i pocztowa (Postschutz). Komendat policji w dystrykcie miał ponadto do dyspozycji pułk SS. Orpo podlegała też Policja Polska oraz żydowska Służba Porządkowa. Na polecenie generalnego gubernatora tworzono również zależne wyłącznie od niego formacje – przede wszystkim Służbę Specjalną (Sonderdienst). Jej członkowie brali udział w ściąganiu kontyngentów, akcjach wysiedleńczych w gettach czy w pacyfikacjach grup partyzanckich. W październiku 1942 r. Służba Specjalna została podporządkowana władzom Policji Porządkowej13.

Żydzi w Generalnym Gubernatorstwie

W październiku 1939 r. w GG znajdowało się ok. 1,5 mln Żydów. Część z nich nie była rdzennymi mieszkańcami, wielu uciekło z terenów zachodnich w okresie kampanii wrześniowej, jeszcze inni zostali przesiedleni siłą14. Jednym z założeń polityki ludnościowej Niemiec było pozbycie się jak największej liczby Polaków  i Żydów z terenów wcielonych do Rzeszy – uznano je za obszar osadnictwa niemieckiego. Od pierwszych dni wojny dokonywano tzw. dzikich przesiedleń do centralnej Polski; ich liczbę szacuje się na 30 000 osób. 30 października 1939 r. Heinrich Himmler, który pełnił funkcję komisarza Rzeszy do spraw umacniania niemczyzny, wydał zarządzenie o wysiedleniu z ziem, które przed I wojną światową należały do Rzeszy,