Dystrykt warszawski [140] 531
Około 50 rodzin spośród mieszkańców Siennicy przybyło do Warszawy, a pozostali osiedlili się w otaczających wioskach. Tam żyją w wielkiej nędzy293.
Warszawa, 22 kwietnia 1941.
[tłum. z j. żyd. Sara Arm]
ARG I 998 (Ring. I/912)
Opis: odpis (2 egz.), rkps (BW*), ołówek, j. żyd., 110×148 mm, k. 2, s. 2. Na s. 1 znak (czerwony ołówek): „+”.
Edycja na podstawie 1. egz. odpisu, k. 1.
140.
b.d., Warszawa-getto. (Chana Rajchman), Relacja pt. „Rozmowa z 15-letnią panienką wygnaną z Wyszkowa”. Ocena stosunków z Polakami, opis wysiedlenia Żydów z Wyszkowa
[1] Rozmowa z 15-letnią panienką wygnaną z Wyszkowa
Do chwili wybuchu wojny Polacy żyli dość przyjaźnie z Żydami, mimo że zdarzały się od czasu do czasu ekscesy antysemickie wszczynane przez endeków. Żydzi stanowili większość w samym miasteczku, było ich około 5000, na mniej więcej 2000 Polaków (za miasteczkiem zaś w okolicach mieszkali sami Polacy).
Podczas bombardowania we wrześniu 1939 r. Polacy trzymali się razem z Żydami, chronili się wspólnie w piwnicach; po zajęciu Wyszkowa przez Niemców – 10 września 1939 – odsunęli się od Żydów i trzymali się od nich z daleka.
