Rozdział I. Od początku wojny do zamknięcia getta [15] 85 i ustawienia w czterech rzędach. Znów ustawiono nas twarzą do ściany. Zobaczyliśmy wtedy innych aresztowanych: wielu tramwajarzy, konduktorów, kilku senatorów, docentów, lekarzy (wśród nich znani profesorowie), żydowskich i polskich kombatantów z różnych organizacji militarnych, redaktorów i współpracowników różnych gazet, [członków] organizacji politycznych, aa[...]aa organizacji, sekretarzy stowarzyszeń, przedstawicieli wspólnot, i innych. Tymczasem wzięto kilku Polaków i Żydów do sprzątania podwórza z różnego rodzaju przedmiotów, zbierania chrustu na podpałkę, wyrywania trawy, zbierania kawałków szkła, starych fabrycznych części i innych. W pewnym momencie nakazano mi sprzątać ludzkie odchody. Wziąłem szkło i zacząłem czyścić. Kiedy spostrzegł to volksdeutsch, zbił mnie, nakazując mi czyścić gołymi rękami. Zrobiłem to i nawet czyściłem rękami ziemię, aby tylko uniknąć razów. Pozostali przyglądali się temu bez ruchu, bo za każdy ruch bito, przede wszystkim po głowie. Mimo wszystko czuliśmy ulgę, wiedząc, że żyjemy. Około dziesiątej zobaczyliśmy ogrodzony drutem fragment podwórza. Po dziesięciu brano nas do sali rejestracji, gdzie znajdowali się żołnierze ze starszych roczników, którzy jawnie okazywali nam współczucie. Około jedenastej, dwunastej wszyscy byli zarejestrowani i zaprowadzono nas do sali, w której leżało już kilkuset mężczyzn z miast i miasteczek podłódzkich. Znajdowaliśmy się w słynnym obozie w Radogoszczy!
[4] Kontynuacja. Moje przeżycia w Radogoszczy.
Weszliśmy do sali. Siedzieć wolno było tylko na słomie. Panował okropny brud. W tak trudnych warunkach kłócono się o lepsze miejsce. Siedzieli już tam Polacy z podłódzkich miast: Rudy187, Zgierza, Pabianic, Aleksandrowa188 i innych. Najczęściej byli [członkami] OZON-u189, NPR190, „Nary”191 i byli nastawieni antysemicko. Jednakże działacze robotniczy i liberałowie starali się temu przeciwdziałać. Byli tam burmistrzowie, księża, mistrzowie cechowi. Przez jeden dzień siedział
