178 Słownik terminów częściej występujących w tekście
zmu m.in. poprzez aliję do Erec Israel i pracę na roli.
Żydowska Socjalistyczna Partia Robotnicza, tzw. sejmiści – ugrupowanie, którego rozkwit przypadł na lata 1905–1910, żądające szerokiej autonomii politycznej dla narodu żydowskiego w ramach Cesarstwa Rosyjskiego. W 1917 r. zjednoczyło się z partią Syjonistów Socjalistów, tworząc partię Farajnigte.
Słownictwo związane ze świętami i obrzędami żydowskimi
Balsaminka – ozdobny pojemnik na wonne zioła lub korzenie, używany zarówno w domu, jak i w synagodze.
Bejt ha-midrasz (hebr. dom nauki) – miejsce studiowania tekstów religijnych, często także miejsce modlitwy.
Chanuka – święto obchodzone 25. dnia miesiąca kislew (w grudniu) dla upamiętnienia zwycięstwa Judy Machabeusza nad Antiochem IV Epifanesem i ponownego wyświęcenia Świątyni w Jerozolimie w 164 r. p.n.e.
Chasyd – wyznawca chasydyzmu, żywego do dziś religijnego ruchu o podłożu mesjanistycznym, powstałego w połowie XVIII w. na Podolu.
Cheder – prywatna lub będąca własnością organizacji społecznej szkoła realna, w której prowadzono nauczanie na poziomie elementarnym, przygotowywano do nauki w jesziwie bądź do podjęcia samodzielnego życia naukowego oraz do nauki zawodu.
Chol ha-moed (hebr., powszednie [dni] czasu świątecznego) – środkowe dni świąt Pesach i Sukot.
Ejruw (hebr., zmieszanie) – symboliczne czynności, które pozwalają ortodoksyjnym Żydom na wykonywanie niektórych prac, zakazanych w szabat i święta, takich jak np. gotowanie czy przenoszenie przedmiotów, poza dozwolony prawem teren; także: obszar, na którym wolno poruszać się w czasie szabatu i święta, zazwyczaj ogradzany sznurem lub płotem.
Gemara zob. Talmud
Hagada (hebr., opowiadanie) – część literatury rabinicznej, która nie jest poświęcona kwestiom prawnym, z reguły o charakterze dydaktycznym, podejmująca wątki legendarne, związane z tekstem biblijnym oraz biografiami wybitnych postaci (w tym mędrców Talmudu, rabinów i innych), ale w jej skład wchodzą także przysłowia, maksymy i aforyzmy.
Jad (hebr. ręka, dłoń) – pałeczka z rękojeścią o zróżnicowanych kształtach, najczęściej zakończona wyobrażeniem dłoni z wyciągniętym palcem wskazującym, używana w synagodze podczas odczytywania zwoju Tory.
Jesziwa – wyższa uczelnia talmudyczna.
Jom Kipur (hebr., Dzień Pojednania, Pokuty) – dzień pokuty i postu, uznawany za najważniejszy i najbardziej uroczysty dzień w roku. Powszechnie, choć błędnie, nazywany Sądnym Dniem.
Kabała (hebr., otrzymanie, przyjęcie, przekaz) – mistyczny nurt judaizmu, do którego podstaw należy poszukiwanie ukrytych znaczeń świętych tekstów. Największym dziełem kabały jest pochodząca z XIII-wiecznej Hiszpanii Sefer ha-Zohar (hebr., Księga Blasku). Najbardziej znaną próbą realizacji w praktyce idei kabalistycznej była działalność fałszywego mesjasza z XVII w., Sabataja Cwi.
Kadisz (aram., święty) – jedna z najważniejszych modlitw w liturgii żydowskiej, odmawiana za bliskich zmarłych przez rok po ich zgonie; wyraża wiarę w jedynego Boga i poddanie się Jego woli.
Kuczka (hebr., suka) – specjalnie zbudowany szałas lub czasowo osłonięty balkon, weranda,
