„Szwiw”, nr 5 z 06–07.1941 [4] 115 „gdyż ty zaprowadzisz Izraelitów do ziemi” (Pwt 31, 23) – to znaczy, że ty będziesz wprowadzającym, a nie tylko jednym z przybywających. Z tego wynika podstawowa różnica poglądów: „Powiedział Mojżesz do Jozuego: ty i starcy z tego pokolenia, Bóg powiedział mu: …jedna rzecz na pokolenie, a nie dwie rzeczy na pokolenie” (Sanhedryn 8, 71).
Zrozumiałe, że przywódca nie może robić wszystkiego sam i dlatego zawsze korzystał z pomocników. „Kiedy odpowiedzialność za społeczeństwo rośnie, jeden tylko człowiek nie uniesie sam tego ciężaru, wiedz, że nawet Mojżesz nauczyciel Izraela nie mógł sam ponieść ciężaru odpowiedzialności za społeczeństwo” (Dewarim Raba42081, 10). Oznacza to, że przywódca nie mógł być tak naprawdę sam, ale tylko jeden był reprezentantem.
Dzielny mąż. Pasuje do wersetu „wyszukaj sobie z całego ludu dzielnych, bojących się Boga i nieprzekupnych mężów” (Wj 18, 21). „Wybrał sobie Mojżesz z całego Izraela mężów dzielnych” (Wj 18, 25). A w Księdze Ben Sira4217, 5: „nie chciej być władcą, jeżeli nie masz odwagi”. „Dzielny mąż” sygnalizuje, że przywódca powinien odznaczać się „duchem rady i męstwa” (Iz 11, 2) jak bohater. Tylko taki człowiek wyjdzie naprzeciw ludu, a nie będzie szedł za nim (Sifrej Pinchas422139).
Męża czyn u. Na podstawie wersetu „Puściła potężne konary, zdatne na berła królewskie” (Ez 19, 11). „Nie będzie już miała potężnego konaru, berła do rządzenia” (Ez 19, 14) [–] mowa o królach Izraela.
W ielkiego duch a. Mojżesz prosi Boga, by ten wybrał na przywódcę „męża w którym prawdziwie mieszka Duch” (Lb 27, 18). Na starszych, tak jak na przywódcach narodu spoczął duch Mojżesza, przywódcy dobrego i przykładnego (Lb 11, 16; Lb 11, 25). W opisie idealnego przywódcy w Księdze Izajasza zaakcentowano czterokrotnie wielkość ducha człowieka desygnowanego na przywódcę mesjańskiego: „I spocznie na niej Duch Pański, duch mądrości i rozumu, duch rady i męstwa, duch wiedzy i bojaźni Pańskiej” (Iz 11, 2). Wielkość ducha dobrego przywódcy widoczna jest m.in. w tym, że nie stara się płynąć z prądem, przeciwnie, on musi płynąć pod prąd. Takie wydaje się znaczenie midrasza Sifrej Pinchas 141: „człowiek obdarzony duchem – to taki, który potrafi sprzeciwiać się ciągle porywającym prądom”.
Książę lud u. Wyrażenie często występujące w Tanachu w odniesieniu do hebrajskich władców jak na przykład w 2 Sm 7, 8; 1 Kr 14, 7; 16, 2; 11, 2; 2 Kr: 6, 5 itp.
{20},[57] Stanowczy to przywódca, który „zachowuje się z wyższością” jak rabi Gamaliel423. Zaliczany jest do „pierwotnie stanowczych” (Sanhedryn 11, 72 za komentarzem Rasziego). Dlatego zabronione jest przywódcy pysznić się nad społeczeństwem, nad takim przywódcą rozpacza Bóg (Chagiga4245, 72). Zabronione jest również „wspinając się po stopniach, deptać głowy świętego narodu” (Sanhedryn 7, 72). Tak jak
