RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Prasa getta warszawskiego: ugrupowan...

Tytuł:Prasa getta warszawskiego: ugrupowania prawicowe

Sygnatura: AR tom 20

Autor: Marcin Urynowicz

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 20

Opis: Niniejszy tom zawiera materiały prasowe powstałe zasadniczo w Warszawie w latach 1940–1943. Obejmuje: niewielkie pisemko „A kol in der midbar” o charakterze ściśle religijnym wydane przez Agudat Izrael; czasopisma syjonistyczne „HaMedina”, „Magen Dawid”, „Szwiw” i „Undzer Hofnung”; czasopisma asymilatorskie „Żagiew”, „Biuletyn Informacyjny – Żagiew” oraz „Komendant Główny Organizacji Żagiew. Odezwa”. Prezentowany materiał jest bardzo zróżnicowany pod względem tematycznym, językowym i proweniencyjnym (a także graficznym). Poszczególne czasopisma dzieli nie tylko język (żydowski, hebrajski, polski), ale też spojrzenie na otaczającą rzeczywistość: od interpretowania sytuacji w kategoriach wyłącznie religijnych, poprzez postrzeganie wszystkiego w kontekście idei syjonistycznej i przyszłego państwa żydowskiego, aż po koncentrowanie się na sprawach polskich i walce z wrogiem. Jedynym łącznikiem jest umowne umiejscowienie środowisk stojących za poszczególnymi tytułami po prawej stronie sceny politycznej. Jest to jednak prawica, którą dzieli wszystko, co dla każdej „normalnej” prawicy najważniejsze, czyli religia, narodowość i język.

Tom pełnej edycji ARG: 20

Słowa kluczowe: ugrupowania prawicowe

strona 208 z 360

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 208


„Undzer Hofnung”, nr 1 z 03.1942 [5] 169

odmówione wygłodniałemu i b[…]b społeczeństwu żydowskiemu przez tysiące plakatów z wielkimi, świątecznymi literami, krzyczącymi ze ścian niczym zła ironia słowami: bb[…]bb.

Żydowskie getto w Warszawie nie będzie wdzięczne Urzędowi Aprowizacyjnemu przy Radzie Żydowskiej, który spłaca dług przed rokiem {22},[23] zaciągnięty u konsumentów, a teraz daje za to 2 kilo chleba i 27 deko cukru całkiem za darmo na miesiąc luty. Jednak ciężko doświadczona żydowska Warszawa nie jest wdzięczna władykom Gminy za to osiągnięcie, albowiem żydowska Warszawa wie, że za tym darmowym chlebem i cukrem kryje się zupełnie nowe zaprzaństwo, z którego jak niegdyś korzystać będą dobroczyńcy Urzędu Aprowizacyjnego.

Żydzi warszawscy wiedzą, że za tymi darmowymi 8 numerami593chleba na luty, przyjdzie już na stałe 8 numerów chleba, a pozostałymi 2 numerami (pół kilo miesięcznie) dysponować już będzie Urząd Aprowizacyjny, który rzeczywiście rozdzieli każdego miesiąca dodatkowe porcje dla policjantów, urzędników, ale nie wydzieli przy tym żadnego złego zapachu… jak to ma w zwyczaju… Wiedzą oni także, że poczynając od darmowego chleba, już niebawem chleb zamiast 50 groszy będzie kosztował 99, a cukier, który Urząd Aprowizacyjny otrzymuje w znacznej ilości, osładza jedynie życie producentów miodu i cukierków oraz ich cichych wspólników z Urzędu Aprowizacyjnego594.

Warszawscy Żydzi są dobrymi obserwatorami i dość dobrze rozumieją te nowe „osiągnięcia” gminnej kliki, która tak bezczelnie i bezwstydnie krzyczy z plakatów na ścianach getta żydowskiego.

***

O jednym ze swych „osiągnięć” Urząd Aprowizacyjny przy Radzie Żydowskiej zapomniał powiadomić społeczeństwo żydowskie w warszawskim getcie. Koniecznością jest przeto, aby o tym opowiedzieć.

Chodzi właściwie o sprawę likwidacji punktu dla uchodźców przy ul. Leszno 2. Punkt ten wiódł swe życie na równi ze wszystkimi punktami w getcie. Bardzo często był odwiedzany przez czarny „wózek”595i wszystko szło „normalnie”. Aż nadszedł Pan Zima, a Wydział Węglowy w Urzędzie Aprowizacyjnym tak ostrożnie zaopatrywał punkty uchodźców w materiał opałowy, aż większość mieszkańców punktu [przy ul.] Leszno 2 pomarła na skutek zamarznięcia.

Jako ciekawostkę warto tu dodać, że w tym samym budynku [przy ul.] Leszno 2, dokładnie pod punktem dla uchodźców, znajduje się restauracja „Sztuka”596, której stałymi