Życie Geli Seksztajn XVII
Gela w testamencie wymieniła jeszcze jedną bliską jej osobę — B. C. Charitona, jej przyjaciela, nauczyciela, pisarza i działacza społecznego w Nowym
Jorku28. W Krakowie przebywała przez dłuższy czas, zapewne uczestnicząc w zajęciach na ASP. Według własnego świadectwa artystki studiowała przez
dwa lata, jednak jej nazwisko nie widnieje w spisach studentów w archiwum Akademii29. Aby się utrzymać, pracowała w zakładzie fotograficznym
jako retuszerka fotosów. Stąd zapewne jej zamiłowanie do sztuki portretowej. Gela spędziła w Krakowie około trzynastu lat, ale ani w testamencie, ani w autobiografii nie poświęciła wiele miejsca temu okresowi swojego życia. Pomimo że jej pierwsze
prace powstawały w tym mieście, m.in. portret najprawdopodobniej przedstawiający poetkę Rachelę Korn30, raczej nie brała czynnego udziału w tamtejszym życiu artystycznym31.
Jej kariera artystyczna, zapoczątkowana około 1930 r., jest związana niemal całkowicie z Warszawą, chociaż dopiero w 1937 r. zamieszkała tu na stałe. Z pewnością bywała regularnie w stolicy w związku z uczestnictwem, od 1931 r., w wystawach organizowanych przez żydowskich artystów.
28 Według informacji uzyskanych przeze mnie od Marka Weba z YIVO (list z 18 lipca 2003 r.) nie ma w tamtejszym archiwum żadnych informacji na temat B. C. Charitona (Haritona?). Web podaje, że może chodzi tu o pisarza i działacza społecznego Berla Charitonskiego (1879–1952), przebywającego w Argentynie od 1907 r. i związanego z tamtejszym środowiskiem żydowskim. Zob. Leksikon fun der najer jidiszer literatur, red. S. Niger, J. Szacki, M. Sztarkman, t. IV, New York 1961, s. 382.
29 Informację o tym uzyskałam bezpośrednio od pracowników Akademii w liście z 14 marca 2002 r. (w zbiorach moich — M. T.). Zob. też Dokumenty..., nr 8 i 9.
30 Rachela Korn (1898–1982) — poetka pisząca po polsku i żydowsku. Mieszkała w Przemyślu, potem, do roku 1941, we Lwowie. Członkini ZLiDŻ. Debiutowała w 1918 r. w „Nowym Dzienniku”. W roku 1919 zaczęła tworzyć w języku żydowskim. Pisała także opowiadania o polskiej wsi i żydowskich miasteczkach,
artykuły krytyczne i humoreski. Publikowała w gazetach: „Folks–Sztyme”, „Dos Jidisze Wort”, „Togblat” [„Lemberger Togblat”], „Folks–Cajtung”, „Szriftn”, „Literararisze Bleter”. Pracowała dla wydawnictwa Anzelma Kleinmana „Żydowski Kalendarz Literacki” oraz „Almanach Warszawski”. W 1928 r. w Wilnie wydała tomik Dorf [Wieś] w Wydawnictwie Kleckina. Lata drugiej wojny światowej
spędziła w ZSRR. Repatriowana w 1946 r., mieszkała w Łodzi. Należała do ZŻLDiA. Później wyemigrowała do Kanady. Jej powojenna poezja związana była z tematyką kobiecą oraz z Zagładą. Zmarła w Montrealu. W roku 1982 w Toronto wydano jej poezje pod tytułem Generation [Pokolenie]. Zob. Prace..., nr 1.
31 W wydawanym w Krakowie żydowskim „Nowym Dzienniku” nie pojawia się w tym okresie jej nazwisko w recenzjach z wystaw.
