Życie Geli Seksztajn XXIX
w recenzji zamieszczonej w „Nowym Głosie” uznał
jej Portret mężczyzny, który prawdopodobnie jest wizerunkiem
Icyka Mangera, za interesujący84. Gela oprócz tego obrazu wystawiła portret dziewczynki, zatytułowany Sama sobie zrobiłam lalkę85.
Rok 1939 dla środowiska
artystów żydowskich Warszawy był szczególny. Z okazji piątej rocznicy działalności SŻAPwP 19 lutego uroczyście otwarto Salon Jubileuszowy przy ul. Długiej 26.
Wzięli w nim udział niemal wszyscy, zarówno już doświadczeni plastycy, jak i początkujący. Pokazano ponad 150 dzieł 70 artystów. Przedsięwzięcie doczekało się licznych recenzji w prasie. Opis uroczystości pióra Arnolda Blaufuksa — znanego malarza i krytyka sztuki — daje najlepsze pojęcie o nastrojach towarzyszących wystawie oraz o ideach przyświecających twórcom żydowskim w tamtych czasach:
W niedzielę. 19 b.m. rano na Długiej odbyło się uroczyste otwarcie piątego Salonu Jubileuszowego Stowarzyszenia Żydowskich Artystów Plastyków w Polsce. Na otwarcie przyszedł ogromny tłum zwiedzających, który wypełnił sale wystawowe. Byli obecni intelektualiści, pisarze, artyści i miłośnicy sztuki. Zainteresowanie wystawą było ogromne. Wystawę otworzył przewodniczący Gminy pan Maurycy Majzel86, który mówiło znaczeniu sztuk plastycznych i zadaniach, które stoją przed takimi kulturalnymi przedsięwzięciami, jak wystawa żydowskich plastyków. Po nim wystąpił przewodnimalarzy. Tworzył pejzaże, portrety. Związał się z Wilnem. Studiował w Paryżu i Berlinie. W latach 1923–1927 przebywał w Palestynie, gdzie malował barwne pejzaże. Wystawiał w Warszawie, Krakowie, Lwowie. Zmarł w Samarkandzie.
84 Zob. il. 9 i „Nowy Głos” z 17 lutego 1938 r., Archiwum ŻIH, ARG I 1452 (Ring. I/1195) (wycinekz gazety).
85 Zob. il. 10 i „Nasz Przegląd”, „Dodatek Ilustrowany” z 13 marca 1938 r., nr 12, Archiwum ŻIH, ARG I 1452 (Ring. I/1195) (wycinek z gazety).
86 Maurycy Majzel (Mayzel, 1872–1942) — handlowiec, działacz społeczny, radny Warszawy, w latach1927–1934 wiceprezydent Rady Miejskiej, prezes komisarycznego Zarządu Gminy Żydowskiej od 1937 do 6 września 1939 r., kiedy opuścił miasto i udał się do ZSRR. Zginął w Kowlu podczas likwidacji
