Żyd[owskiej] z dn. 24 maja 1942 nr 271/42 odpis powyższego pisma Przewodniczącego Rady Żyd[owskiej] i odpis sprawozdania dla Komisarza doręczone zostały każdemu członkowi komisji. Pismem jednak tego Wydz[iału] z dn. 26 maja 1942 nr 276/42 powiadomiono członków komisji, że sprawozdanie powyższe traktowane być winno jako poufne i wyłącznie na użytek własny.
[2] Sprawozdanie, o którym wyżej mówimy, mieści się na 18 stronach
pisma maszynowego, z którego to powodu nie zachodzi możliwość sporządzenia
odpisu tego sprawozdania, a jedynie streszczenie i omówienie go. Sprawozdanie
zatytułowane jest: Die Verwaltung der Amtsübernahme des Herrn Kommisars
(15. Mai 1941 bis zum 15. Mai 1942).
Sprawozdanie rozpoczyna się od wstępu, wskazującego podstawę prawną
utworzenia urzędu Komisarza (Rozp[orządzenie] Gen[eralnego] Gub[ernatora] z dn. 19 kwietnia 1941 ci 3 Rozp[orządzenie] wykon[awcze] Szefa Dystryktu Warsz[awskiego] z dn. 14 maja 1941c211) oraz oznaczenie zasięgu działania Komisarza (nadzór nad całokształtem administracji Dzielnicy Żyd[owskiej]), Transferstelle (kierowanie Handhabung – całokształtem stosunków gospodarczych Dzielnicy Żyd[owskiej] i światem zewnętrznym – Aussenwelt) oraz Przewodniczącego Dzielnicy Żyd[owskiej] (pewien zakres uprawnień i obowiązków burmistrza na obszar Dzielnicy Żyd[owskiej]). Wstęp zawiera stwierdzenie, że przytoczone rozporządzenia uwzględniały w znacznym stopniu podstawy prawne Dzielnicy Żyd[owskiej], które stanowią bazę rozwojową działalności administracyjnej tej Dzielnicy w dotychczasowym i nowym zasięgu.
Dalej czytamy w sprawozdaniu, że do tego momentu ogólna sytuacja Dzielnicy
Żyd[owskiej] była całkowicie niezadowalniająca [s] i że cechowały ją poważne
trudności, które wystąpiły na jaw w czasie wielkiej fali przesiedleńczej w lutym
– kwietniu 1941 r., kiedy to liczne masy bezdomnych wywarły wielki wpływ na
życie zubożałej ludności Dzielnicy, przede wszystkim pod względem sanitarnym.
W tym samym okresie ludność Dzielnicy stanęła w obliczu zwiększonego zapotrzebowania do obozów pracy (w kwietniu i maju 1941 wysłano do obozów 8600 mężczyzn212) i że obozy te wymagały takich znacznych kosztów, które czerpano z opłat miesięcznych, pobieranych od uzyskujących odroczenia, lecz z tych źródeł potrzeby obozów mogły być zaspokojone tylko częściowo.
Następnie w sprawozdaniu omawiana jest akcja walki z głodem (Hungernot),
który stał się głównym zagadnieniem Dzielnicy, przy czym wskazano, że zastraszająco wzrastająca śmiertelność nie pochodziła z chorób zakaźnych. W tym miejscu przedstawiona została organizacja i działalność sieci kuchen ludowych, mających
211 c-c Dopisek na dole s. 2. W tym miejscu tekstu głównego narysowany „ptaszek” czerwonym ołówkiem, wskazujący miejsce wpisania uzupełnienia. Na temat tych dok. prawnych zob. dok. 11.
212 Zob. dok. 33 i 99.
