RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Rada Żydowska w Warszawie (1939-1943)

Tytuł:Rada Żydowska w Warszawie (1939-1943)

Sygnatura: AR tom 12

Autor: Marta Janczewska

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 12

Opis: Materiał prezentowany w niniejszym tomie, w przeważającej części publikowany po raz pierwszy, dokumentuje pracę instytucji administrującej największym skupiskiem Żydów w okupowanej Europie. Publikacja obejmuje prawie wszystkie dokumenty związane z warszawskim Judenratem, które zachowały się w Konspiracyjnym Archiwum Getta Warszawy. Nie uwzględnione zostały jedynie pojedyncze pozycje publikowane już we wcześniejszych tomach serii Archiwum Ringelbluma. Tom podzielony jest na dwie zasadnicze części: do 22 lipca 1942 r. oraz po tej dacie. Moment rozpoczęcia tzw. wielkiej akcji likwidacyjnej stał się tragiczną cezurą nie tylko w życiu mieszkańców warszawskiego getta, ale także w historii instytucji Rady Żydowskiej. Część pierwsza dokumentuje więc walkę społeczności żydowskiej o przetrwanie, druga ilustruje okoliczności śmierci mieszkańców warszawskiego getta. Czytelnik znajdzie w niniejszym tomie m.in. bogatą korespondencję Rady ze zwierzchnimi instytucjami niemieckimi. Niezwykle ciekawą część publikacji stanowią też dokumenty wewnętrzne Rady - materiały różnych wydziałów i agend, w tym Służby Porządkowej (m.in. rozkazy dzienne Józefa Szeryńskiego, szefa policji żydowskiej).

Tom pełnej edycji ARG: 12

strona 154 z 858

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 154


                                 Do Przewodniczącego Rady Żydowskiej
                                 Warszawa


Dot.: Opaski dla listonoszy
Odnosi się do: Pismo z 11 lutego 1941


Zezwala się na noszenie specjalnych opasek przez pracowników poczty żydowskiej267.
                                                                                  Kierownik wydziału
                                                                                  z p. /–/ Steyert


ARG II 42 (Ring. II/134)
Opis: odpis, stempel, j. niem., 84x120 mm, k. 1, s. 1.



Po 9.03.1941, Warszawa-getto, RŻ w Warszawie, Pismo z 9.03.1941 r. do Urzędu
Szefa Dystryktu Warszawa. Wydział Przesiedleń. Placówka Transferu, zawierające
informację o liczbie wykwalifi kowanych rzemieślników na terenie getta (fragment)


                                                                                                 dn. 9 marca [1941]
Do
Urzędu Szefa [Dystryktu Warszawa]
Wydział Przes[iedleń]
Placówka Transferu
Warszawa



267 Oprócz obowiązkowej białej opaski z niebieską gwiazdą Dawida (zob. dok. 23, pismo nr 26) pracownicy różnych branż i zawodów w getcie warszawskim nosili opaski dodatkowe, podkreślające ich profesję. „Różnorodność i mnogość opasek wytworzyło nową gałąź przemysłu introligatorskiego” – pisał Henryk Bryskier i wymieniał ponad 20 różnych oznaczeń na opaskach. Ostatecznie Niemcy zakazali noszenia dodatkowych oznaczeń, gdyż wg Bryskiera, podkreślając ważność funkcji właściciela, utrudniały łapanki (idem, op. cit., s. 103–107). Nie udało się ustalić,
jakiego koloru opaski nosili gettowi pocztowcy. Ruta Sakowska twierdzi jedynie, że nosili oni czapki z pomarańczowym otokiem (wprowadzone jednak dopiero w czasie tzw. akcji lipcowej); zob. eadem, Łączność pocztowa warszawskiego getta, „Biuletyn ŻIH” 1963, nr 1/2 (45/46), s. 108. Perec Opoczyński, autor eseju Żydowski listonosz, wspomina o „opaskach z napisem”; idem, Reportaże z warszawskiego getta, tłum., red. i wprow. M. Polit, Warszawa 2009, s. 175.