[1]
Odpis
Warszawa, dn. 25 sierpnia 1941 r.
Transferstelle Warszawa
Instytucja Prawa Publicznego281
Kierownik
Do Wydziału Gospodarczego
żydowskiej dzielnicy mieszkaniowej
Warszawa
Pana wiadomość z dn. 15.08.[1941 r.]
Pana znak 2/Da
Mój znak: Dz. nr 2965
Dot.: Pozwolenie na korzystanie ze środków komunikacji miejskiej przez K[azimierza] Rechthanda282 i R.283 Wundheilera284.
Udzielenie pozwolenia na korzystanie z tramwajów i omnibusów miasta Warszawy
z zasadniczych powodów nie jest możliwe285. Korzystanie przez Żydów z dorożek
i ryksz nie jest zakazane.
/–/ Bischof286
4220
RL
281 W oryg.: Anstalt des öffentlichen Rechts (niem.). Rodzaj podmiotowości prawnej. Zob. Rozporządzenie o dzielnicy żydowskiej w Warszawie z 19.04.1941 r. w dok. 11.
282 Z powodu swego zaangażowania w działalność Rady Gospodarczej często udawał się do siedziby Transferstelle.
283 Właściwie: Aleksander.
284 Aleksander Wundheiler – kierownik w Wydziale Przemysłowo-Handlowym RŻ.
285 Żydom nie wolno było korzystać z komunikacji miejskiej „dla Aryjczyków”, a jedynie z tramwajów specjalnie oznaczonych gwiazdą Dawida (przed utworzeniem getta). Po utworzeniu getta tramwajów dla Żydów po „aryjskiej stronie” nie było, zatem udający się w sprawach służbowych poza getto członkowie Judenratu zostali de facto pozbawieni możliwości korzystania z tego środka transportu.
286 Max Bischof – (1898–1985) – pochodził z Wiednia, po studiach (handel zagraniczny) pracował w bankowości w Wiedniu. W latach 1929–1935 zatrudniony w Powszechnym Banku Kredytowym w Warszawie, delegowany przez swój macierzysty bank (Zentraleuropäische Länderbank
