ubezpieczeniowe wstrzymały wypłaty rent dla niezdolnych do pracy urzędników,
wdów po nich i rodzin pochodzenia żydowskiego. W ten sposób powiększono szeregi Żydów pozbawionych środków do życia406.
9) Dziennik Urzędowy Szefa Dystryktu Warszawa, nr 2 z 1940 r., zawiera
informację, że wydział XI [urzędu] prezydenta miasta Warszawy m.in. zajmuje się
także aryzacją żydowskich domów i gruntów407. Wynika stąd, że przewidywane są dalsze ograniczenia dla ludności żydowskiej, co może doprowadzić do utraty źródeł utrzymania przez znaczącą liczbę Żydów.
10) Istotne ograniczenie dla Żydów zawiera nakaz prezydenta miasta Warszawy
z dn. 5 stycznia b.r. o handlu ulicznym, zgodnie z którym Żydom nie wolno zajmować się handlem na terenie całego miasta, lecz tylko na niewielkiej ilości dokładnie określonych ulic.
11) Wielokrotnie przeprowadzana rejestracja w związku z pracami przymusowymi
w dużej mierze hamuje wszelką inicjatywę gospodarczą i wywołuje uczucie
niepewności, gdyż pracujący Żyd musi liczyć się z możliwością tego, że w każdym
momencie może zostać wezwany do pracy przymusowej i oderwany od swojego
miejsca pracy, bez możliwości wcześniejszego zabezpieczenia [materialnego] dla
swojej rodziny.
III. Bezpieczeństwo osób i własności
Przywołane tu zarządzenia i postanowienia, które nie wyczerpują pełnej listy
istniejących ograniczeń prawnych wobec Żydów, wystarczają do tego, aby pozbawić możliwości pracy większość ludności żydowskiej zdolnej do podjęcia pracy zawodowej. Nie wyczerpuje to jednak kwestii pracy Żydów. Trzeba powiedzieć jeszcze kilka słów o praktyce działania władzy administracyjnej.
Zgodnie z zarządzeniami Generalnego Gubernatora z dn. 23 września 1939 r.
i Szefa Dystryktu Warszawa z dn. 25 października 1939 r. Żydzi są zobowiązani do
noszenia żydowskich opasek408. Ludność żydowska nie wstydzi się swojej przynależności narodowej, niemniej jednak uważa naznaczenie poprzez żydowskie opaski za uwłaczające, ponieważ jest to traktowane jako deklasacja przez nieodpowiedzialne elementy, których nie brakuje w żadnym mieście. Od czasu wprowadzenia opasek żydowskich nasilają się akty agresji wobec spokojnych przechodniów żydowskich, co stanowi zagrożenie nie tylko dla ludności żydowskiej, lecz w dużej mierze także dla publicznego spokoju i bezpieczeństwa. Żyd nie może swobodnie poruszać się po ulicy i często całymi dniami nie opuszcza swojego mieszkania.
406 Zob. przyp. 320, 323.
407 Związane z przejmowaniem kolejnych nieruchomości żydowskich w zarząd komisaryczny;
zob. przyp. 644.
408 Zob. przyp. 165.
