RRRR-MM-DD
Usuń formularz

Rada Żydowska w Warszawie (1939-1943)

strona 247 z 858

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 247


                                                                   Przewodniczący Rady Żydowskiej
                                                                   przy Gminie Wyznaniowej Żydowskiej
                                                                   w Warszawie
                                                                   (–) Inż. A[DAM] CZERNIAKÓW


ARG II 47 (Ring. II/29)
Opis: oryg., druk, j. pol., 207x293 mm, k. 1, s. 1.
Druk: Przewodnik, s. 444 (fotokopia).



15.04.1941, Warszawa-getto. RŻ w Warszawie, Zarządzenie o wprowadzeniu obowiązkowego wypoczynku sobotniego dla mieszkańców dzielnicy żydowskiej (w miejsce obowiązującego dotąd wypoczynku niedzielnego)


Przewodniczący Rady Żydowskiej
przy Gminie Wyznaniowej Żydowskiej
w Warszawie


                                                ZARZĄDZENIE
Na mocy zarządzenia Urzędu Szefa Dystryktu Warszawskiego, Wydział Przesiedleńczy, Urząd Transferu, z dnia 20 stycznia 1941 r., znak Pal/Fl/GF, wprowadza się dla Żydów, zamieszkałych w dzielnicy żydowskiej m. Warszawy, w miejsce dotychczas obowiązującego odpoczynku niedzielnego (Ustawa z dn. 18 grudnia 1919 r. Dz. U. RP, str. 2/20, poz. 7) obowiązkowy odpoczynek sobotni według zasad następujących:


                                                        § 1
Odpoczynek sobotni trwa bez przerwy od zachodu słońca dnia piątkowego przez
cały dzień sobotni.


                                                         § 2
W tym czasie mają być nieczynne (zamknięte) wszystkie przedsiębiorstwa przemysłowe, handlowe, przewozowe oraz inne zakłady pracy, choćby na zysk nie
obliczone483.



483 Rozporządzenie o sobocie wywoływało w getcie wiele konfl iktów. Żydzi religijni odczuwali ten nakaz jako represyjny, bo narzucony przez Niemców. Żydzi świeccy byli do niego nastawieni jeszcze bardziej negatywnie. Praktyka dnia codziennego wymuszała notoryczne łamanie tego nakazu. O nakazie ambiwalentnie pisała GŻ, zob. np. 1941, nr 83.