niecałą połowę. Dostatecznym dowodem na poparcie tej tezy jest statystyka śmiertelności w Dzielnicy, gdzie śmierć z wycieńczenia stanowi dominującą pozycję. Abstrahując od wszelkich obliczeń teoretycznych, opierając się natomiast na obserwacjach ścisłych i wypowiedzeniach się sfer fachowych, należy stwierdzić, że przeciętna wyżywienia mieszkańca Dzielnicy Żydowskiej wynosi miesięcznie równowartość 15 kg chleba. Wartość miesięcznego przydziału urzędowego żywności po przeliczeniu jej na chleb określić należy na 4,5 kg chleba. Ponieważ Dzielnica importuje mąkę, z której sama wyrabia chleb, przeto, biorąc pod uwagę, że z jednego kilograma mąki wypieka się 1,36 kg chleba, należy określić wartość 15 kg chleba jako równowartość około 11 kg mąki.
Ustalone jak wyżej 11 kg mąki, jako równowartość miesięcznego importu żywności,
składają się z 2-ch pozycyj:
1) 3,3 kg mąki przydziałowej (równowartość 4,5 kg chleba), co w przeliczeniu
na pieniądze daje .................................................................... ........... zł 1,65
2) 7,7 kg mąki nabywanej na wolnym rynku (równowartość pozostałych
z 15 kg – po odliczeniu 4,5 kg – 10,50 kg chleba), co przy cenie przeciętnej
zł 8,50 za 1 kg mąki tzw. bonowej, czyni ..................... .............. aa[...]aa
Ogólna suma miesięcznego importu artykułów żywnościowych na głowę
wyraża się wobec tego aa[...]aa
Jeżeli liczbę mieszkańców Dzielnicy przyjm[iemy] a[...]a osób, ogólna suma
płacona co miesiąc za import Dzielnicy stanowi około ....... .............. a[...]a.
Należy stwierdzić, że wartość importu a[...]a [...]nego jak wyżej, jest obliczona
raczej a[...]a rzeczywistości cyfra ta jest nieco ni aa[...]aa.
W ten sposób wartość eksportu z Dzielnicy aa[...]aa [...]go na produkcji,
pokrywa przeszło 78 aa[...]aa [...]łów żywnościowych.
Pozostaje niedobór około zł 6 000 000 aa[...]aa
Niedobór ten wyrównuje się przez aa[...]aa
najważniejsze stanowią:
1) płace robotników, zatr[udnionych] aa[...]aa aryjskich, aa[...]aa
aa[...]aa
[3] którą to sumę należałoby obniżyć z kolei o cały szereg pozycyj biernych, jako
to wydatki państwowe, komorne, światło, gaz, etc.
Pozostały niedobór wyrównuje pozycja wysprzedaży przedmiotów codziennego
użytku526.
Wyżej przytoczone dane w przybliżeniu odcyfrowują zagadkę, z czego utrzymuje
się i żyje Dzielnica Żydowska.
Jest rzeczą zupełnie jasną, że podstawą egzystencji Dzielnicy nie są urojone majątki, ani nieistniejące stock’i527 ukrytych towarów, ani wreszcie owe osławione „dolary żydowskie”, lecz przede wszystkim p r a c a p r o d u k c y j n a.
526 Na temat budżetu przeciętnego mieszkańca getta zob. Przewodnik, s. 466–467.
527 Tu: zapasy (ang.).
