RRRR-MM-DD
Usuń formularz
  • Powrót

Rada Żydowska w Warszawie (1939-1943)

Tytuł:Rada Żydowska w Warszawie (1939-1943)

Sygnatura: AR tom 12

Autor: Marta Janczewska

Język: polski

Lokalizacja: Warszawa

Numer: 12

Opis: Materiał prezentowany w niniejszym tomie, w przeważającej części publikowany po raz pierwszy, dokumentuje pracę instytucji administrującej największym skupiskiem Żydów w okupowanej Europie. Publikacja obejmuje prawie wszystkie dokumenty związane z warszawskim Judenratem, które zachowały się w Konspiracyjnym Archiwum Getta Warszawy. Nie uwzględnione zostały jedynie pojedyncze pozycje publikowane już we wcześniejszych tomach serii Archiwum Ringelbluma. Tom podzielony jest na dwie zasadnicze części: do 22 lipca 1942 r. oraz po tej dacie. Moment rozpoczęcia tzw. wielkiej akcji likwidacyjnej stał się tragiczną cezurą nie tylko w życiu mieszkańców warszawskiego getta, ale także w historii instytucji Rady Żydowskiej. Część pierwsza dokumentuje więc walkę społeczności żydowskiej o przetrwanie, druga ilustruje okoliczności śmierci mieszkańców warszawskiego getta. Czytelnik znajdzie w niniejszym tomie m.in. bogatą korespondencję Rady ze zwierzchnimi instytucjami niemieckimi. Niezwykle ciekawą część publikacji stanowią też dokumenty wewnętrzne Rady - materiały różnych wydziałów i agend, w tym Służby Porządkowej (m.in. rozkazy dzienne Józefa Szeryńskiego, szefa policji żydowskiej).

Tom pełnej edycji ARG: 12

strona 395 z 858

Osobypokaż wszystkie

Miejscapokaż wszystkie

Pojęciapokaż wszystkie

Przypisypokaż wszystkie

Szukaj
Słownik
Szukaj w tym dokumencie

Transkrypt, strona 395


z  m i e s z k a ń  w  d r o d z e  a d m i n i s t r a c y j n e j  z  o m i n i ę c i e m       d r o g i  s ą d o w e j672.
Proszę niezwłocznie podać powyższe do wiadomości wszystkich lokatorów
i wyjaśnić jednocześnie, że niepłacenie komornego spowoduje pozbawienie ich
dachu nad głową.
                                                                       Przewodniczący
                        Wydz[iał] Nier[uchomości] i Urz[ądzeń] Uż[yteczności] Publ[icznej]
                                                                       ......................................................
                                                                          /B[olesław] Rozensztat/673
                                                Pokwitowanie674


Okólnik nr 82 W XIX/.N/2455/42 z dn. 20 IV [19]42 do Komitetu Domowego przy
ul. .............................................................. Nr.........................................otrzymałem.
                                                                   Podpis.............................................
Warszawa, dnia ......................../.................. 42.


ARG I 262a (Ring. I/257)
Opis: oryg., mps powielony, j. pol., 140x200 mm, drobne uszkodzenia i ubytek tekstu, k. 1, s. 1.



672 Na zarządzaniu kamienicami żydowskimi zarabiał niemiecki KZZN, któremu przekazywana była cała nadwyżka pozostała po potrąceniu kosztów eksploatacji i ewentualnych remontów (zob. przyp. do dok. 93). W przypadku zbyt wysokiego czynszu najemcy mogli zwrócić się do Referatu Rozjemczego przy RŻ, który niejednokrotnie obniżał opłaty (zob. 39. sprawozdanie Przewodniczącego RŻ za okres 10–16 stycznia 1942, w: Ludność żydowska w Warszawie, s. 551). Mimo wszystko ściągnięcie czynszów od gwałtownie ubożejących żydowskich
mieszkańców Warszawy było bardzo trudne. Już w maju 1940 r. getto zalegało z czynszami na na ok. 40 mln zł. Zob. J. Grabowski, Zarząd Powierniczy... Na początku lipca 1942 r. Zarząd Miejski uruchomił w getcie specjalne biuro, gdzie należało wpłacać zaległe komorne, także te za mieszkania, które Żydzi pozostawili po „stronie aryjskiej”. Od 1942 r. w getcie pojawili się masowo komornicy rekwirujący meble za niezapłacone komorne. Zob. Przewodnik, s. 170.
673 Powielone faksymile podpisu.
674 Niewypełniony formularz pokwitowania.