Liczbowo działalność, wykonana przez Batalion Pracy na odcinku powoływania
do obozów, przedstawia się, jak następuje:
Powołano 22 694 osób
Wyjechało 4118
Odroczono:
a) przez Kom[isję] Lekarską 3862
b) przez Bat[alion] Pracy
za zgodą Urz[ędu] Pr[acy] 9457 13 319
Nie stawiło się 5257 22 694 osób
2. Powtarzającą się również przy powoływaniu do obozów trudnością była
znaczna, dochodząca do 25% abstynencja [s] wezwanych, chociaż niebezpieczeństwo sankcji, grożących uchylającym się od wyjazdu na obóz na wezwanie Urzędu Pracy, nieporównanie zwiększyło się w stosunku do kar, mogących dotknąć nie stawiających się do pracy w obrębie Warszawy. Dlatego też Batalion Pracy wielokrotnie przestrzegał ogół ludności, a powołanych w szczególności, o niebezpieczeństwach grożących za niewypełnianie żądanych kontyngentów – za pomocą plakatów, wielokrotnych upomnień, zawiadomień przez Służbę Porządkową. Temu, jak również specjalnym staraniom u władz, należy przypisać, że pokrywanie zapotrzebowania na robotników do obozów odbyło się bez większych wstrząsów i w sposób niepomiernie łagodniejszy; bez ostrych środków doraźnych, stosowanych w innych miejscowościach przy akcji rekrutacyjnej (np. Otwock, Lublin).
3. Skierowani do pracy poza Warszawą robotnicy w liczbie 4118 osób, rozrzuceni
zostali po przeszło 30 obozach723, co łącznie z trudnościami komunikacyjnymi
i zamknięciem dzielnicy żydowskiej w Warszawie, znacznie utrudniło kontrolę nad
zobozowanymi [s] i niesienie [23] im pomocy, której wymagały warunki, panujące
w obozach.
Utworzony specjalnie do tego celu referat obsługi obozów pracy miał za zadanie
prowadzenie dokładnej ewidencji obozów i zobozowanych [s], opiekę lekarską,
sanitarną, odzieżową i żywnościową nad obozowcami, opiekę nad rodzinami ich,
znajdującymi się w nędzy, kierowanie do poszczególnych obozów delegatów i lekarzy, organizowanie delegacji objazdowych, organizowanie regularnej wysyłki medykamentów, odzieży i żywności do obozów, czynienie wszelkich zakupów obozowych, a od listopada 1940 r. nadto: rejestrowanie powracających z obozów i udzielanie im doraźnej pomocy żywnościowej i odzieżowej.
723 Latem 1940 r. Żydów z Warszawy wysłano głównie do obozów w Lubelskiem, gdzie na szeroką skalę prowadzono roboty fortyfikacyjne i melioracyjne. Zob. T. Berenstein, Żydzi warszawscy w hitlerowskich obozach pracy przymusowej... (tu także lista obozów, w których w 1940 r. pracowali Żydzi warszawscy). Przez dwa lata (1940 i 1941) przez obozy pracy przymusowej przeszło ok. 15,5 tys. Żydów z Warszawy (szacunki T. Berenstein; ibidem).
