z ogólnym bilansem wpływów i wydatków Gminy za okres od 1 października po
dzień dzisiejszy, wykazującym po stronie wydatków sumę zł ...793, zaś po stronie
wpływów zł ...794, to łatwo stwierdzić, że nawet przy znacznie rozszerzonej obecnie działalności Gminy (szpitale, kwarantanny, rejestracja ludności żydowskiej i cały szereg zadań specjalnych) wydatki na Batalion Pracy stanowią największą pozycję w budżecie Gminy.
[25] Przy tak dużym wysiłku finansowym Gminy, Batalion Pracy pokrywa
płatnymi robotnikami zaledwie 20% zapotrzebowania robotników. Reszta robotników jest pociągana do prac na pewną liczbę dni w miesiącu i nie otrzymuje za to żadnego wynagrodzenia. Decydując się na tę akcję, Rada Żydowska zdawała sobie sprawę z tego, że system ten pociąga za sobą cały szereg trudności gospodarczych i społecznych. Rzemieślnicy i drobni kupcy uskarżają się, że wezwania Batalionu Pracy odrywają ich od zajęć na kilka dni w miesiącu i że w ciągu pozostałego czasu nie mogą oni wyrobić utrzymania dla siebie i swoich rodzin. Żydzi utrzymujący się z pracy najemnej utrzymują, że częste odrywanie ich od pracy grozi im utratą pracy w warsztatach, fabrykach i przedsiębiorstwach, w których są zatrudnieni.
Z drugiej strony Rada Żydowska nie widzi w żadnym wypadku możności
utrzymania płatnych robotników w ilości wymaganej przez władze. Na trudności
te Rada Żydowska zwracała uwagę czynników miarodajnych i w marcu Batalion
Pracy złożył tym władzom odnośny memoriał w tej sprawie.
Batalion Pracy płaci obecnie robotnikom płatnym wynagrodzenie w wysokości
4 zł dziennie. Jest to wynagrodzenie minimalne, które w miarę możności należałoby podnieść do 5 zł dziennie. Przy zapotrzebowaniu dziennym 8–10 000 robotników, wynagrodzenie samych robotników przekroczyłoby 1 000 000 zł miesięcznie.
Wychodząc z założenia, że władze gotowe są częściowo ponieść koszt wynagrodzenia robotników, Rada Żydowska proponuje następujący projekt organizacyjny i finansowy Batalionu Pracy.
Należy dążyć do tego, by liczbę robotników płatnych stopniowo powiększać
tak, by w końcu wszyscy robotnicy zatrudnieni w Batalionie Pracy otrzymywali
zapłatę za swą pracę. Nie wiedząc, w jakim stopniu władze gotowe są pokrywać
koszty wynagrodzenia robotników i nie znając wymaganej ilości robotników, trudno
jest opracować dokładny projekt finansowy. Wychodząc ze średniego zapotrzebowania robotników w ciągu ostatnich [26] tygodni przyjmujemy, że wymagana liczba robotników wyniesie 8 000 dziennie. Przy wynagrodzeniu dziennym 4 zł wyniesie to ok. 1 000 000 zł mies[ięcznie]. Przy maksymalnym wysiłku Gmina mogłaby w tym wypadku partycypować sumą ok. 250 000 zł, gdyby więc władze zgodziły się płacić po zł 3 za dzień pracy robotnika, to Gmina mogłaby stopniowo przejść na organizację robotników płatnych w Batalionie Pracy.
793 Pozostawiono wolne miejsce na sumę.
794 Pozostawiono wolne miejsce na sumę.
